Το
λεξικό αυτό που παρουσιάζουμε εδώ είναι του Δασκάλου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Ζαχαρία
Σπίντιου. Ο συγγραφέας του το ονομάζει ""Γλωσσάρι". Εμείς, όπως και
να ονομάζεται, πιστεύουμε ότι είναι μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και
προσφορά για την παράδοση των Νταρνακοχωρητών.
ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΦΟΡΑΣ
Εδω σας παρουάζουμε ορισμένες λέξεις με φωνητική
προφορά
Η άμετρη αγάπη για τον τόπο που γεννήθηκα
κι ανδρώθηκα,η επιθυμία να συμβάλλω στη γνωριμία της γλώσσας των παππούδων
μου και τέλος η μέθη του αγωνιστή στάθηκαν η αιτία της συγγραφής αυτού
του βιβλίου.
Η προσπάθεια αυτή υπήρξε πολυετής.
Γνωρίζω πως δεν υπάρχει πληρότητα. Μα γι' αυτό και δε φιλοδοξώ παρά να
χρησιμεύσει σαν ένα βοήθημα στον καλύτερο που θάρθει ξοπίσω μου.
Με την ελπίδα ότι το βιβλίο αυτό
θα το δεχτούν με αγάπη οι "Δαρνάκηδες" και κυρίως οι συγχωριανοί
μου,το παραδίνω στην επιεική κρίση τους.
"Δαρνακοχώρια"
λέγονται
τα χωριά: Αγιο Πνεύμα, Ν.Σούλι, Χρυσό, Πεντάπολη και Εμμ.Παπάς
Τα πέντε αυτά χωριά παρουσιάζουν
κοινές ομοιότητες στην ομιλούμενη γλώσσα που χαρακτηρίζεται για τις ιδιομορφίες
της στο τυπικό στην προφορά και στον τονισμό.Ιδιαίτερα γίνεται κατάχρηση
στη συνίζηση,στη συναίρεση,στην έκθλιψη,στην αφαίρεση,στην αποκοπή και
συγκοπή των καταλήξεων κυρίως στα υποκοριστικά.
Οι κάτοικοι τους ονομάζονται
"Δαρνακηδες"
απ' τους οποίους επονομάστηκαν και τα χωριά απ' την συχνή χρήση των λέξεων
"δάρι"
(=τώρα,αμέσως,βρε) και "νάκα"(=εδώ).Είναι ψηλοί και σφριγηλοί με αδρά
χαρακτηριστικά στο προσωπο με ψυχικό σθένος και ανθεκτικό σώμα στην τραχύτητα
των κλιματολογικών συνθηκών.
Δε θα ήταν υπερβολή ν'αναγνωρίσουμε
στα χωριά αυτά την ανάμνηση μιας ομοσπονδίας πόλεων κατά την αρχαιότητα.Πειστικές
ενδείξεις μας παρέχουν:
α)Η κοινότητα γλωσσικών και εθιμικών
στοιχείων των δαρνάκηδων και
β)Το γεγονός της διάσωσης τόσων καθαρών
αρχαίων λέξεων σε σύγκριση ,με άλλα χωριά του Νομού,πράγμα,που προϋποθέτει
λιγότερες αλλόγλωσσες επιδράσεις και ισχυρότερο αναπτυγμένο εθνικιστικό
πνεύμα,αποτέλεσματα ευεργετικά ίσως της ισχυρής ομοσπονδίας.
Τα τρία κακά του Βιζνικιότ'.
1)Να σφυρίζει την ώρα που ένα ζώο
πίνει νερό.
2)Να φορεί καπέλο,κατακαλόκαιρο στον
ίσκιο.
3)Να κερνά τον καφετζή
Βεζνικιότικ' ατομική βόμβα
Ηταν μια χαρτοσακούλα φουσκωμένη,που
μέσα είχε λίγη μπογιά,συνήθως ώχρα,που την έσκαζαν στο κεφάλι του μεθυσμένου
φωνάζοντας συγχρόνως "κιουπ".
Ο μεθυσμένος ώσπου να γυρίσει να
βρει το δράστη αυτός χανόταν ανάμεσα στους άλλους.