Ομιλος Ορφεύς Σερρών
     Την 1η Αυγούστου 1905, δώδεκα νέοι Σερραίοι, με προτροπή του Ελληνικού Προξενείου Σερρών, συγκεντρώθηκαν στο εξοχικό καφενείο του Βολιώτη και συμφώνησαν να ιδρύσουν σωματείο, που θα είχε μανδύα πολιτιστικό, μα θα ήταν στη πραγματικότητα μυστικό όργανο του Προξενείου για την αποτελεσματικότερη διεξαγωγή του μακεδονικού αγώνα.
     Την ιδρυτική ομάδα αποτελούσαν  οι: Γεώργιος  Κικόπουλος ωρολογάς, Παναγιώτης Κεχαγιάς        παντοπώλης, Νάκης Κούλας κρεοπώλης, Κων/νος Κεχαγιάς υποδηματοποιός, Θωμάς Βλαχόπουλος έμπορος, Χρήστος Δέλλιος ή Φεσσάς πιλοποιός, Δημήτριος Μαντζουρίδης υφασματοπώλης,  Γεώργιος Νάσιουτζικ ξυλέμπορος, Νικόλαος Ζιώγας εστιάτορας, Μιχαήλ Πετσίδης υποδηματοποιός, Αναστάσιος Μανάβης κρεοπώλης και Εμμανουήλ Λουκάς ράφτης.
Από αυτούς οι πέντε τελευταίοι αποχώρησαν σε λίγο και αντικαταστάθηκαν.
     Η ομάδα νοίκιασε οίκημα στη συνοικία Ταξιαρχούδι, όπου εξέλεξε διοικητικό συμβούλιο και συνέταξε καταστατικό σύμφωνα με το οποίο το σωματείο ονομάστηκε "Όμιλος Ορφεύς" και περιλάμβανε τμήματα: γυμναστικό, δραματικό (θεατρικό), μουσικό (μπάντα, χορωδία) και κυνηγετικό. Σε ένα μήνα, τα μέλη του Ορφέα ξεπέρασαν τα εκατό, γι' αυτό  το Δ.Σ. νοίκιασε το καφενείο Βολιώτη και προσέλαβε δάσκαλο μουσικής τον Κωνσταντίνο Σγουρό.
     Λίγο αργότερα, επειδή τα μέλη εξακολούθησαν να πληθαίνουν, νοικιάστηκε μεγαλύτερο οίκημα στην          κεντρική οδό Αγίου Νικολάου. Το Προξενείο για να καθοδηγεί την παράνομη δουλειά του Ορφέα ερχόταν μυστικά σε επικοινωνία μόνο με μία τριάδα από τους Σ. Αναστασίου, Ν. Κούλα και Χ. Δέλλιο.
             Ο ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΟΡΦΕΑΣ
              Ο Ορφέας δεν ήταν μόνο Σωματείο μουσικογυμναστικό, αλλά και είχε
          μυστική αποστολή την ένοπλη οργάνωση του Μακεδονικού αγώνα. Στην περίοδο
          εκείνη υπήρξε η ψυχή του αγώνα και το οπλοστάσιο της ελληνικής άμυνας στο
          Σατζάκιο Σερρών. Ορμητήριο πρακτόρων, μαχητών, συνδέσμων και οδηγών,
          ενεργούσε κρυφούς και φανερούς εράνους, μετέφερε όπλα, μοίραζε πολεμοφόδια,
          έκρυβε αντάρτες, διατηρούσε καταλύματα, κατασκεύαζε κρυψώνες, ενεργούσε
          σαμποτάζ και μποϋκοτάζ, εκτελούσε κατασκόπους και προδότες, κάλυπτε τις
          επιχειρήσεις των ομάδων προκαλώντας σύγχυση στις καταδιωκτικές αρχές και
          εμπιστοσύνη στους αγωνιζόμενους. Η δράση του κατευθυνόταν και συντονιζόταν
          κρυφά από το Ελληνικό Προξενείο των Σερρών. Έδωσε πολλά θύματα στον
          αγώνα. Η ιστορία του Ορφέα ταυτίζεται με την ιστορία των Σερρών στην κρίσιμη
          εκείνη εποχή.
              ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
               Ο Ορφέας παράλληλα με τη μυστική και ένοπλη δράση του, ανέπτυξε και
          έντονη πολιτιστική δραστηριότητα. Διοργάνωσε  εθνικές γιορτές, συναυλίες,
          χορούς, διαλέξεις, θεατρικές παραστάσεις με δικά του ερασιτεχνικά ή ξένα
          επαγγελματικά συγκροτήματα στην πόλη και στην περιφέρεια, ψυχαγωγώντας το
          λαό και ζωογονώντας το εθνικό του αίσθημα. Διατηρούσε Φιλαρμονική,
          Ορχήστρα, Μαντολινάτα, Θεατρικό όμιλο, μικτή και ανδρική Xορωδία, Αθλητική
          ομάδα και Γυμναστήριο με γυμναστή και θερινή σκηνή Θεάτρου. Η πρώτη
          συναυλία του Ορφέα δόθηκε στις αρχές του 1907 στην αίθουσα τελετών του
          Κεντρικού Νηπιαγωγείου. Η δεύτερη υπαίθρια στα Κιόσκια (σημερινή Κοιλάδα
          Αγίων Αναργύρων) στις 8 Ιουλίου 1907.
                 Με τις καταστροφές της πόλης και εξαιτίας των δεινών των πολέμων, ο
          σύλλογος διαλύθηκε αρκετές φορές στην διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.
          Επίσης, ο σύλλογος διαλύεται και στην διάρκεια της κατοχής (1941-44), μέχρι το
          Μάιο του 1947 που ανασυγκροτείται με προσωρινή Διοίκηση που συγκάλεσε Γ.Σ.
          και στις 22/6/47 εκλέχτηκε Δ.Σ. από τους Ο. Καζαμία (πρόεδρο), Σταύρο
          Τσιπουρίδη, Δημ. Ζαχαριάδη, Ι. Ουζούνη, Δημ. Μικρούλη, Γ. Καράμπελα, Ι.
          Μαλαμίδη, Ν. Τσουραπτσή, Γρ. Μάλαμα, Π. Κεχαγιά και Χρ. Χρυσόγονο. Το έτος
          1950 εγκρίνεται το νέο καταστατικό του και παίρνει την επωνυμία
          "Μουσικογυμναστικός Σύλλογος ΟΡΦΕΥΣ Σερρών". Τέλος, το 1960 με την
          αριθμ. 91/1960 απόφαση του Πρωτοδικείου παίρνει την αρχική του επωνυμία
          "Όμιλος ΟΡΦΕΥΣ" την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα.
                 Σύμφωνα με το καταστατικό του, τα τμήματα του ομίλου είναι: Μουσικό,
          Λαογραφικό, Λογοτεχνικό, Θεατρικό, Αθλητικό, Εκδόσεων, Διαλέξεων, Εικαστικών
          Τεχνών, Κινηματογραφικό, Εκδρομών. Ο Όμιλος μετά την ανασυγκρότησή του το
          1950, εμφάνισε μια αδιάλειπτη και ανοδική ποιοτικά δραστηριότητα σε όλους τους
          πολιτιστικούς τομείς, η οποία συνεχίστηκε μέχρι τα τελευταία χρόνια. Το
          Φεβρουάριο του 1977, το Δ.Σ. πήρε μια ιστορική απόφαση, την παραχώρηση επί
          αντιπαροχή του οικοπέδου του ΟΡΦΕΑ, έκτασης 10005 τ.μ. στην οδό Π.
          Κωστοπούλου 12, που έμενε από τον καιρό της αγοράς του (30/5/1961)
          αναξιοποίητο. Τα επίσημα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 29/3/1980. Έτσι ο
          Όμιλος εξασφάλισε κεντρικά και ευπρεπή γραφεία, αίθουσες δοκιμών,
          εντευκτήριο, διαμερίσματα για εκμίσθωση και στο ισόγειο αίθουσα εκδηλώσεων
          300 θέσεων εξοπλισμένη με σκηνή, καμαρίνια, καμπίνα προβολών κλπ.
              ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
              · Χρυσό μετάλλιο της πόλης Σερρών, το 1955
              · Χρυσό μετάλλιο Ροταριανού Ομίλου Θεσσαλονίκης, το 1955
              · Β΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Μικτών Χορωδιών που
          διοργάνωσε στην Αθήνα Α.Σ.Δ.Ε.Ν., το 1959
              · Β' Βραβείο (πρώτο δε δόθηκε) στο Α' Παμβορειοελλαδικό Φεστιβάλ
          Χορωδιών, που διοργάνωσε η Μουσική Εταιρία Βορ. Ελλάδος και ο Δήμος
          Εδέσσης στην Έδεσσα, το 1976
              · Τιμητικό Δίπλωμα Μνημοσύνης 60 χρόνων των Συνεργαζομένων
          Προσφυγικών Σωματείων Σερρών, το 1982
              · Δίπλωμα τιμής και χρυσό μετάλλιο από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης,
          σε αναγνώριση της πολύτιμης προσφοράς του στον τόπο, στις 11/11/1988.