ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αρθρο 1: Το άγχος
Αθανασία Ιωαννίδου
Μαθήτρια Α' Τάξης 6ου Γυμνασίου
Σερρών
Είναι μια μορφή ψυχικής διαταραχής, η ανησυχία
για τις δυσκολίες του παρό-ντος και το άγνωστο για το αύριο. Ο σημερινός
άνθρωπος που ζει με αβεβαιότητα και αμφιβολία, αγωνία, μεγαλοποιεί τους
ενδεχόμενους κινδύνους, δημιουργεί φανταστι-κούς και νιώθει να πνίγεται.
Ετσι φανερώνει το άγχος του.
Το άγχος είναι μία στάση
άμυνας, μια κινητοποίηση του ατόμου στο ενδεχόμενο μιας μελλοντικής απειλής
που του προκαλεί φόβο. Έτσι αγωνίζεται να επιβιώσει και να εξασφαλίσει
τα αγαθά της καταναλωτικής κοινωνίας. Το άγχος δεν είναι τόσο ψυχοσωματική,
όσο κοινωνική ασθένεια, αφού το ένα στα τρία άτομα στις σύγχρονες βιομηχανικές
κοινωνίες πάσχει από άγχος. Γι’ αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη επίλυ-σης
των κοινωνικών προβλημάτων που είναι οι αιτίες του.
Ο έντονος ρυθμός ζωής, η εξοντωτική εργασία
και η επαγγελματική αποκατάσταση των νέων δημιουργούν και επιτείνουν το
άγχος. Προσπαθώντας ο άνθρωπος να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο καταπιέζεται
από το άγχος. Η θεραπεία του άγχους δεν γίνεται με ψυχοθεραπείες ούτε με
ψυχοφάρμακα, απαιτεί την εξάλειψη των αιτιών που το προκαλούν.
Ο άνθρωπος ζει με το κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος
και υποχρεώνεται σε εξοντωτικό ανταγωνισμό για να φτάσει στην υλική επιτυχία
με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε συνεχή υπερένταση. Ο αγώνας όμως αυτός δεν
τον λυτρώνει από το άγχος, αντίθετα του το δημιουργεί. Μ’ αυτό τον τρόπο
δημιουργούνται νευρωτικοί άνθρωποι γεμάτοι φόβο, ανασφάλεια, αγωνία, αναποφασιστικότητα.
Μειώνεται κατακόρυφα η απόδοση στην εργασία και επειδή δυσκολεύεται να
προσαρμοσθεί στο γρήγορο ρυθμό ζωής ζει μόνος του και απομονωμένος.
Για να αντιμετωπίσει το άγχος πρέπει να βελτιωθούν
οι όροι ζωής και να επιλυθούν τα κοινωνικά προβλήματα.
Να εκλείψουν οι βασικές κοινωνικές αιτίες που το
δημιουργούν και να αποκτήσει το άτομο ψυχραιμία και να απαλλαγεί από τη
μανία υπερκαταναλωτισμού.