6ο Γυμνάσιο Σερρών - Η ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ


ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Aρθρο: Η ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
Μαρία-Δέσποινα Γκαϊντατζή Eλσα Γκόλια Βαγγελίτσα Δεδούση
Μαθήτρις 6ου Γυμνασίου Σερρών

Τα γυμναστήρια ενόργανης γυμναστικής ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τριγύρω μας, η τηλεόραση προβάλει συνεχώς διαγωνισμούς της ενόργανης γυμναστικής ενώ όλοι έχουν βαλθεί να γίνουν ενοργανιστές. Βλέπουμε λοιπόν πως το άθλημα αυτό έχει εισβάλει στην καθημερινή μας ζωή. Τι γνωρίζουμε όμως για την ενόργανη γυμναστική.
Η ενόργανη γυμναστική γεννήθηκε στη Γερμανία από τους Ludwing Jahn και Frieseu κι αργότερα από το Σουηδό Λινκγ. Το 1811 ήταν η χρονιά που ιδρύθηκε το πρώτο υπαίθριο γυμναστήριο όπου ο Ludwing Jahn παρουσίασε τα πρώτα όργανα και τις πρώτες ασκήσεις.

Το 1881 ιδρύθηκε η πρώτη ευρωπαϊκή ομοσπονδία ενόργανης γυμναστικής και το 1921 ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία. Εδώ να προσθέσουμε ότι η ενόργανη γυμναστική συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων που έλαβαν χώρα το 1896 στην Αθήνα. Έκτοτε πολλές ασκήσεις καθώς και ο τρόπος εκτέλεσης τους άλλαξε, μαζί με κάποιους κανονισμούς που από το 1952 πήραν τη σημερινή τους μορφή.

Η Γερμανία ως μητέρα της ενόργανης γυμναστικής ανέβασε ψηλά το επίπεδο απόδοσης των αθλητών με μεγάλους αθλητές όπως ο Winder Schwarzmann και Fres.
Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής κυριάρχησε η Δύση.
Από το 1930 παρατηρήθηκε μια άνοδος της γυναικείας ενόργανης γυμναστικής. Σ' αυτή τη ραγδαία εξέλιξη συνέβαλε σημαντικά η Σοβιετική Ένωση που από το 1952 πρωταγωνιστεί στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής.
Αθλητές και αθλήτριες όπως Αντριάνωφ, Βορουίν, Ντιτιατίν (με 8 μετάλλια στην Ολυμπιάδα της Μόσχας ), Πογκορέλωφ, Μοκούτς, Κορόλεφ, Λατίνινα, Αστάχοβα, Όλγα Κόρπουτ, Νέλι Κιμ, Όλγα Μπιτσέροβα, Φιλάτοβα και Νταβίντοβα, αποδείχτηκαν μεγάλα αστέρια και πρωταγωνιστές στην ενόργανη γυμναστική. Βέβαια δεν ξεχνάμε και άλλους κορυφαίους αθλητές όπως τη Ρουμάνα Νάντια Κομανέτσι η οποία στην Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ άφησε ιστορία. Άλλος αστέρας της ενόργανης γυμναστικής θεωρήθηκε ο Μίροσλαβ Τσέραο ο οποίος κέρδισε 8 χρυσά μετάλλια, 2 αργυρά και 1 χάλκινο σε 11 Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς αγώνες.
Όσον αφορά τον Ελληνικό χώρο η ενόργανη γυμναστική άρχισε να γίνεται γνωστή -με διαφορετική μορφή βέβαια- το 1834 , την εποχή που καθιερώθηκε η γυμναστική στα σχολεία. Τον ίδιο χρόνο στην πρωτεύουσα της Ελλάδας (Ναύπλιο) ιδρύθηκε το πρώτο γυμναστήριο. Η ενόργανη γυμναστική όμως με τη σημερινή της μορφή έγινε διαδεδομένη στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 προς τις αρχές της δεκαετίας του ΄70.
Οι πρώτοι σύλλογοι που καλλιέργησαν την ενόργανη γυμναστική στην Ελλάδα ήταν ο Πανελλήνιος Γ.Σ. και ο Εθνικός ενώ την αγωνιστική ενόργανη καλλιέργησαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και αργότερα ο Πανθεσαλλονίκειος και η ΧΑΝΘ.
Η πρώτη Εθνική ομάδα ενόργανης γυμναστικής συγκροτήθηκε από τους καθηγητές φυσικής αγωγής Ιωάννη Σατρατζέμη και Ηλία Νταμπρατζή που έβγαλαν τους πρώτους αναγνωρισμένους Έλληνες αθλητές. Ένας από αυτούς υπήρξε ο Μίλτος Ιορδάνου που το 1977 στους Βαλκανικούς αγώνες στη Γλυφάδα κατέκτησε την πρώτη θέση στο έδαφος.
Ο ίδιος αθλητής κατέλαβε το 1978 την πρώτη θέση στο έδαφος στους Βαλκανικούς αγώνες εφήβων. Άλλοι μεγάλοι αθλητές υπήρξαν ο Γεώρ. Γιοβάνης, ο Ν. Γερόλυμος, ο Αλ. Δούμπας , ο Χρ. Καυκαλάς, ο Ιωαν. Τσοπανίδης, ο Χρ. Κασιόλας και άλλοι. Από τους εν ενεργεία αθλητές δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον χρυσό ολυμπιονίκη της Ατλάντα στις ασκήσεις εδάφους Γιάννη Μελισανίδη ο οποίος έδωσε μια καινούρια διάσταση στην ενόργανη γυμναστική.
Το κοινό περιμένει πολλά ακόμα από αυτό το εξελισσόμενο άθλημα γιατί ξέρει ότι εκτός από όλους αυτούς τους αθλητές που προαναφέραμε υπάρχουν και θα υπάρξουν κι άλλοι κορυφαίοι που κάποια μέρα το άστρο τους θα λάμψει στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής.