INTERNET

Αρθρο 1: Επικοινωνίες - INTERNET - Ιστορικό
Πάρης Γάλλος

Μαθητής Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών

Internet & Windows 98

     Ο άνθρωπος είχε πάντα την ανάγκη της επικοινωνίας. Από την ύπαρξή του, και ανάλογα με τις ανάγκες του, επινοούσε διάφορους τρόπους για να στείλει ή να λάβει μηνύματα. Κατά καιρούς, ανάλογα με τον πολιτισμό του και την υπάρχουσα τεχνογνωσία, χρησιμοποίησε αρκετά μέσα όπως, φωτιά, καπνό, τύμπανα, καμπάνες, τηλέγραφο, μέχρι τα σημερινά μέσα τελευταίας τεχνολογίας όπως τηλέφωνο, φαξ, ραδιόφωνο, τηλεόραση, κλπ.
     Οι επικοινωνίες έχουν περάσει από τις Ομηρικές φρυκτωρίες, τον τηλέγραφο με σήματα Μορς και το κουτί του Γκράχαμ Μπελ, στα σύγχρονα ψηφιακά συστήματα.
     Τα σημερινά συστήματα τηλεπικοινωνίας, τα οποία χρησιμοποιούν μέσα πολύ υψηλής τεχνολογίας, παρέχουν στον άνθρωπο τη δυνατότητα να επικοινωνεί με συνανθρώπους του σε ολόκληρο τον πλανήτη, ακόμα και πέρα από αυτόν, με ήχο, εικόνα και αποστολή οποιασδήποτε μορφής δεδομένων. Η επικοινωνία μεταξύ υπολογιστών μπορεί να επιτευχθεί κυρίως μέσω των δικτύων.
     Το μεγαλύτερο δίκτυο που υπάρχει σήμερα στον κόσμο είναι βέβαια το Internet. Τα στοιχεία και οι πληροφορίες που μπορεί να εντοπίσει κάποιος στο υπερδίκτυο είναι πάρα πολλά. Οι χρήστες του υπερδικτύου αυξάνουν καθημερινά και η Microsoft δεν μπορούσε να μη λάβει ενεργό μέρος σάυτό τον τομέα. Βλέποντας λοιπόν ότι υπάρχει μέλλον, ενσωμάτωσε αρκετές λειτουργίες υποστήριξης στα Windows 98 που αφορούν καθαρά το Internet και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει και να αναφερθώ στο υπερδίκτυο.
 

Ιστορικό του Internet
     Το Internet, όπως το ξέρουμε σήμερα, έχει αρκετά μεγάλη ιστορία, και, βασικά, έχουν διαφοροποιηθεί οι λόγοι και οι σκοποί ύπαρξης του.
     Το Internet ξεκίνησε σαν ιδέα και πρόταση το 1969, από το Τμήμα Εθνικής Aμυνας των Η.Π.Α., με θέμα τις ψηφιακές τηλεπικοινωνίες σε περίπτωση πολέμου.
     Eχοντας σαν μοναδικό τηλεπικοινωνιακό μέσο το τότε τηλεφωνικό σύστημα, αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της εξάρτησης του δικτύου από τους κατά τόπους σταθμούς και βάσεις. Δηλαδή, αν σε περίπτωση επίθεσης καταστρεφόταν ένας σταθμός, όλο το υπόλοιπο σύστημα θα καθίστατο ανενεργό.
     Eπρεπε, λοιπόν, να σχεδιασθεί ένα δίκτυο που θα επαναδρομολογούσε την ψηφιακή επικοινωνία αν νέκρωνε ένα σημείο. Eτσι, σχεδιάστηκε η θεωρία του «ιστού», που αρχικά ονομάστηκε «catenet» και η χρήση δυναμικών πρωτοκόλλων δρομολόγησης που θα επανέφεραν την ροή της κίνησης μέσα στο υποτιθέμενο δίκτυο. Η DARPA (The Defense Advanced Research Projects Agency) ξεκίνησε αμέσως το πρόγραμμα.
     Αντικείμενο έρευνας, πλέον, ακαδημαϊκών και στρατιωτικών ερευνητών, το πρόγραμμα πήρε περισσότερο από μια δεκαετία για να βγει από την αφάνεια και την αδράνεια, καθώς δραματικά γεγονότα αφενός συντάραξαν το αμερικανικό έθνος (Βιετνάμ, Γουότεργκέιτ, πετρελαϊκή κρίση, κ.λ.π.) και αφετέρου εξέλιπε και η απειλή της σύρραξης με την πρώην Σοβιετική Eνωση.
     Το 1972 συναντάται για πρώτη φορά στην ιστορία ο όρος «Internet» σαν συνθετικό του ονόματος μιας Ομάδας Εργασίας με την επωνυμία InterNetworking Working Group (INWG), στα πλαίσια έρευνας σε επίπεδο πρωτοκόλλων.
     Τα διάφορα πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα στο δίκτυο εξελισσόταν συνεχώς από τις διάφορες ομάδες ερευνητών, ώσπου το 1975, η DARPA προχώρησε στην εκτέλεση και χρήση του προγράμματος που το βάπτισε ARPANET. Το 1983, η δικτυακή κοινότητα του Internet κυριαρχούταν από πανεπιστημιακά και στρατιωτικά sites. Η υπηρεσία που χρησιμοποιούταν ήταν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail). Τον Αύγουστο του 1983 υπήρχαν 562 καταχωρημένοι υπολογιστές στο ARPANET (RFC 1296).
     Από το 1990 παύει να υπάρχει πλέον το ARPANET και καθιερώνεται ο όρος INTERNET. (περισσότερες ιστορικές πληροφορίες θα βρείτε στη σελίδα του Internet με τη διεύθυνση http://www.internetvalley.com/intval.html).
Η μεγάλη απήχηση και δόξα που βρήκε το Internet οφείλεται στο World Wide Web (WWW), μια από τις πιο συναρπαστικές πρόσφατες αναπτύξεις του δικτύου. Η ιδέα του υπερκειμένου περιπλανιόταν για πάνω από μια δεκαετία, αλλά το 1989, μια ομάδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μοριακών Ερευνών (CERN), στην Ελβετία, ανέπτυξε μια σειρά από πρωτόκολλα για μεταφορά υπερκειμένου διαμέσου του Internet.
     Η υπηρεσία αυτή του WWW έδωσε τη δυνατότητα στους χρήστες να βλέπουν τα δεδομένα του Internet σε μορφή γραφικών και μορφοποιημένου κειμένου, να χρησιμοποιούν ήχο, animation και Video.
Η Κίνηση Ελεύθερου Λογισμικού δημιουργείται και ανδρώνεται μέσα από το Internet. Τα ηλεκτρονικά σημεία FTP ξεφυτρώνουν το ένα μετά από το άλλο και ο καθένας, πλέον, μπορεί να βρει εύκολα και γρήγορα αυτό που ζητάει.
     Οι δικτυακές ομάδες ειδήσεων και οι ηλεκτρονικές ταχυδρομικές λίστες προσφέρουν, πλέον, ανοικτή και ελεύθερη επικοινωνία.
     Σήμερα, πλέον, το Internet χρησιμοποιείται από εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης προσφέροντας πολλές επικοινωνιακές υπηρεσίες, όπως: Παγκόσμιος Ιστός (WWW), Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο (e-mail), Μεταφορά Αρχείων (FTP), Ομάδες Ειδήσεων (USENET), Συνομιλίες Κειμένου (IRC), με φωνή (Voice Chat), με βίντεο (TeleVideo) κ.λ.π.
 


Αρθρο 2: Τρόπος λειτουργίας του INTERNET
Νίκος Νικολάου

Μαθητής Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών


     Γνωρίζουμε ότι τα τοπικά δίκτυα (LAN) αποτελούνται από Η/Υ που είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους με ένα ειδικό καλώδιο το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το μήκος μερικών δεκάδων μέτρων. Τα δίκτυα που συνδέουν Η/Υ οι οποίοι βρίσκονται σε μακρινές αποστάσεις μεταξύ τους, ονομάζονται δίκτυα Ευρείας περιοχής (WAN). Οι Η/Υ αυτών των δικτύων μπορούν να βρίσκονται σε διαφορές πόλεις, χώρες ακόμα και ηπείρους. Τα δίκτυα αυτά συνδέουν τους Η/Υ με καλώδια των υπηρεσιών και εταιριών τηλεπικοινωνίας. Το Internet είναι ένα δίκτυο ευρείας περιοχής.
     Οι Η/Υ που είναι σήμερα συνδεδεμένοι στο Internet είναι αρκετά εκατομμύρια και αυξάνουν αλματωδώς. Όταν όμως αναφερόμαστε στους Η/Υ του Internet πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό. Υπάρχουν οι Η/Υ των παροχέων Internet και διαφόρων φορέων, εταιριών κλπ οι οποίοι είναι μόνιμα συνδεδεμένοι στο υπερδίκτυο επειδή παρέχουν συνεχώς δεδομένα και πληροφορίες. Πέρα από αυτούς τους Η/Υ υπάρχουν και αυτοί των χρηστών συνδρομητών του Internet οι οποίοι συνδέονται και διακόπτουν την επικοινωνίας τους με αυτό, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Συνολικά, υπολογίζεται ότι σήμερα επισκέπτονται το Internet πάνω από 100 εκατομμύρια χρήστες ημερησίως.
     Επανερχόμενοι λοιπόν στην σύνδεση πρέπει να προσθέσω μερικά ακόμα στοιχεία για να γίνει απόλυτα κατανοητός ο τρόπος της σύνδεσης και μετάδοσης δεδομένων μέσα στο υπερδίκτυο.
Σε κάθε χώρα υπάρχουν οι Παροχείς (Provider) Internet που είναι εταιρίες οι οποίες παρέχουν την σύνδεση και υπηρεσίες. Μερικοί μεγάλοι παροχείς της χώρας μας είναι το FORTHnet, Hellas On Line, ΟΤΕΝΕΤ, κλπ. Ο κάθε παροχέας διαθέτει μια τηλεπικοινωνιακή γραμμή μεγάλου εύρους την οποία για την Ελλάδα την παρέχει ο ΟΤΕ (στο εξωτερικό, οι μεγάλοι παροχείς διαθέτουν δικές τους γραμμές). Η γραμμή λοιπόν αυτή μπορεί να εξαπλώνεται από τον Eβρο μέχρι την Κρήτη και τα νησιά και αποτελεί τη βασική ραχοκοκαλιά του παροχέα (backbone).
     Στη συνέχεια υπάρχουν οι Κόμβοι του Internet, οι οποίοι βρίσκονται στις διάφορες επαρχιακές πόλεις ή στα ίδια αστικά κέντρα οι οποίοι συνδέονται με το κεντρικό Backbone του παροχέα.
Τέλος αναφέρω τους συνδρομητές οι οποίοι είναι άμεσοι πελάτες των κόμβων γιατί οι κόμβοι είναι αυτοί οι οποίοι παρέχουν πλέον την σύνδεση στους συνδρομητές.

     Το κεντρικό backbone των παροχέων που ανέφερα παραπάνω είναι της τάξης των 2Mbps. Οι κόμβοι που συνδέονται με αυτούς, συνήθως διαθέτουν γραμμές σύνδεσης με το backbone μεγέθους 64 και 128 Kbps .
     Επομένως, από τη στιγμή που ο συνδρομητής συνδεθεί με τον κόμβο του, είναι αυτονόητο ότι μπορεί να περιηγηθεί όλο το σύστημα του παροχέα του αλλά και όλων των άλλων παροχέων. Επειδή όμως οι Eλληνες παροχείς έχουν σύνδεση με Ευρώπη, Αμερική κλπ, μπορούμε να περιηγηθούμε στους Η/Υ ολόκληρου του υπερδικτύου.
     Σήμερα οι μεγαλύτεροι παροχείς της Ευρώπης είναι το Πανεπιστημιακό δίκτυο στο οποίο συνδέεται το Ελληνικό δίκτυο ΕΔΕΤ. Το δίκτυο ΕΒΟΝΕ στο οποίο συνδέεται η Forthnet, το δίκτυο PIPEX - UUNET που συνδέεται η HOL. Με τη σειρά τους τα δίκτυα αυτά είναι συνδεδεμένα με τα παγκόσμια κολοσσιαία δίκτυα που είναι το MCI, UUNET, AOL.
 

Αρθρο 3: Πρωτόκολλα του INTERNET
Παναγιώτης Κονταξής

Μαθητής Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών


      Οι κανόνες και οι διαδικασίες που διέπουν την επικοινωνία μεταξύ πληροφοριακών μέσων αποτελούν το πρωτόκολλο επικοινωνίας. Πρόκειται για μια συλλογή προδιαγραμμένων κανόνων και συμβάσεων για την επίτευξη καλής λειτουργίας. Μπορούμε να τα παρομοιάσουμε με διάφορες γλώσσες οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη συμβατότητα διαφορετικών δικτύων μεταξύ τους.
     Υπάρχουν πρωτόκολλα δύο ειδών. Σε μορφή κειμένου για να είναι κατανοητά από τους ανθρώπους και σε μορφή προγραμματιστικού κώδικα για να είναι κατανοητά από τους υπολογιστές. Και οι δύο μορφές πρέπει να ορίζουν την ακριβή μετάφραση κάθε μέρους κάθε μηνύματος που εναλλάσσεται διαμέσου ενός δικτύου. Πρωτόκολλα χρειαζόμαστε κάθε φορά που θέλουμε να κάνουμε κάτι σε κάποιον άλλο υπολογιστή ενός δικτύου, κάθε φορά που θέλουμε να εκτυπώσουμε κάτι στον εκτυπωτή ενός δικτύου, όταν θέλουμε να μεταφέρουμε ένα αρχείο. Συνήθως, πολλαπλά πρωτόκολλα χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα για να εκτελεσθεί μια εργασία, αφού τα περισσότερα υποστηρίζουν την πολυδιεργασία (multitasking). Με λίγα λόγια, οι υπολογιστές συνήθως κάνουν διάφορες εργασίες και για πολλούς ανθρώπους, ταυτόχρονα.
     Με απλά λόγια, τα πρωτόκολλα είναι οι διερμηνείς που παρεμβαίνουν και μεταφράζουν τα δεδομένα που εναλλάσσονται μεταξύ διαφορετικών λογισμικών συστημάτων.
Πρωτόκολλο FTP (File Transfer Protocol)
Πρωτόκολλο για μετακίνηση αρχείων μεταξύ των υπολογιστών που είναι συνδεδεμένοι στο Internet. Παρέχει έλεγχο πρόσβασης και διαπραγμάτευση των παραμέτρων των αρχείων.
Οι σκοποί του FTP είναι: Το FTP, αν και χρησιμοποιείται απευθείας από τον χρήστη σε ένα τερματικό, είναι σχεδιασμένο κυρίως για χρήση από προγράμματα.
Υπάρχει και η λεγόμενη «anonymous FTP» υπηρεσία. Στην ουσία επιτρέπει τον καθένα να έχει πρόσβαση σε μια συγκεκριμένη περιοχή κάποιου σκληρού συνήθως δίσκου, χωρίς να διατρέχει το σύστημα κίνδυνο παραβίασης. Με αυτό τον τρόπο μπορεί κάποιος να κοινοποιεί αρχεία με ασφάλεια.
Η ταχύτητα μεταφοράς εξαρτάται από την ταχύτητα της κάθε σύνδεσης και των παραμέτρων της, καθώς επίσης και από την κίνηση των άλλων χρηστών που μεταφέρουν αρχεία από την ίδια διεύθυνση, ταυτόχρονα.
Πρωτόκολλο HTTP (Hyper Text Transport Protocol)
Είναι ένα πρωτόκολλο σε επίπεδο εφαρμογής για συστήματα διανομής και συνεργασίας της πληροφόρησης. Πρόκειται για αντικειμενοστραφές πρωτόκολλο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες εφαρμογές. Eνα από τα χαρακτηριστικά του είναι η καταγραφή και επεξεργασία παρουσίας δεδομένων, γεγονός που επιτρέπει τα συστήματα να δομούνται ανεξάρτητα από τα δεδομένα που μεταφέρονται. Πρόκειται για το γνωστότερο πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται στο Internet από τους φυλομετρητές (browser).
Πρωτόκολλο IP (Internet Protocol)
Σχεδιάσθηκε και ορίσθηκε σαν πρωτόκολλο το 1981, για χρήση σε διασυνδεδεμένα συστήματα επικοινωνιακών δικτύων υπολογιστών. Το συγκεκριμένο πρωτόκολλο παρέχει τη δυνατότητα μετάδοσης στοιβών δεδομένων, τις λεγόμενες «datagrams», από πηγές προς προορισμούς, όπου οι πηγές και οι προορισμοί είναι ξενιστές (hosts) που αναγνωρίζονται από διευθύνσεις συγκεκριμένου μήκους. Το πρωτόκολλο αυτό προσφέρεται, επίσης, για κατάτμηση και επανάταξη μεγάλων datagrams αν χρειάζεται προς μετάδοση, διαμέσου δικτύων «μικρών πακέτων».
Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να θυμόμαστε πως το IP εμπεριέχει δύο βασικές λειτουργίες: κατεύθυνση και κατάτμηση.
Πρωτόκολλο NNTP (Network News Transport Protocol)
Δημιουργήθηκε για την διανομή, απαίτηση, παραλαβή και αποστολή άρθρων ειδήσεων μεταξύ της δικτυακής κοινότητας του Internet.
Το πρωτόκολλο αυτό σχεδιάσθηκε έτσι ούτως ώστε τα διάφορα άρθρα ειδήσεων να ταξινομούνται σε μια κεντρική βάση δεδομένων, επιτρέποντας κάποιον συνδρομητή να διαλέξει μόνο αυτά τα είδη που τον ενδιαφέρουν να διαβάσει. Επίσης παρέχεται πλήρης ταξινόμηση, διασταύρωση στοιχείων και λήξη των παλαιών άρθρων.
Πρωτόκολλο POP3 - (Post Office Protocol Version 3 [POP3])
Η πρόθεση αυτού του πρωτοκόλλου (εισερχομένων), είναι να επιτρέπει στον σταθμό εργασίας του χρήστη να έχει πρόσβαση στον εξυπηρέτη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για την παραλαβή της αλληλογραφίας.  Η αλληλογραφία που ταχυδρομείται από τον σταθμό εργασίας χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο SMTP (εξερχομένων). Το πρωτόκολλο αυτό προϋποθέτει μια αξιόπιστη ροή δεδομένων, σαν αυτή που παρέχεται με την χρήση του πρωτοκόλλου TCP ή παρόμοιου. Ενδέχεται την ώρα που διαβάζετε το βιβλίο αυτό, η εξέλιξη του πρωτοκόλλου να έχει φθάσει σε επόμενη έκδοση (POP4 ή POP5).
Πρωτόκολλο SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
Πρόκειται για το πρωτόκολλο εξερχόμενης αλληλογραφίας. Είναι δηλαδή υπεύθυνο για τη μεταφορά του μηνύματος αλληλογραφίας το οποίο μέσω του διακομιστή αλληλογραφίας του παροχέα μας θα φθάσει στον προορισμό του που είναι ο αποδέκτης του
Πρωτόκολλο TCP (Transmission Control Protocol)
Πρόκειται για το βασικό πρωτόκολλο του internet. Το πρωτόκολλο αυτό αποτελεί πρότυπο, παρέχει μέγιστη αξιοπιστία και χρησιμοποιείται σε επικοινωνιακά δίκτυα υπολογιστών και σε διασυνδεδεμένα συστήματα παρόμοιων δικτύων. Το TCP παρέχει διεργασιακές επικοινωνιακές υπηρεσίες σε πολυδικτυακό περιβάλλον και προσφέρεται για ταυτόχρονη κοινή χρήση σε πολλαπλά δίκτυα.
Σε γενικές γραμμές, ο κύριος σκοπός του TCP είναι να παρέχει υπηρεσίες αξιόπιστου και ασφαλούς λογικού κυκλώματος ή σύνδεσης μεταξύ ζευγαριών διεργασιών. Το TCP έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ένα συνεχόμενο πακέτο από ψηφιολέξεις των οκτώ bits (octets) προς κάθε κατεύθυνση μεταξύ των χρηστών του, «πακετάροντας» κάποιον αριθμό από octets σε τμήματα προς μετάδοση διαμέσου του συστήματος Internet.
Το TCP είναι αυτό που αποφασίζει πότε θα τμηματοποιήσει και  θα προωθήσει δεδομένα. Απλά, το TCP πρωτόκολλο αριθμεί τα πακέτα του IP, τα τοποθετεί στη σειρά, δίνει τον προορισμό και αναθέτει την αποστολή τους στο IP.

Πηγή μας: Το υπο έκδοση βιβλίο "WINDOWS 98" του Βαγγέλη Γκιμπερίτη.