ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ - ΒΙΒΛΙΑ
Αρθρο 6: Η καφέ αρκούδα
Σοφία Μπάρμπα
Μαθήτρια Α' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Υπήρξε εποχή που η συνύπαρξη του ανθρώπου με την φύση ήταν αρμονική. Ωστόσο οι αυξημένες ανθρώπινες ανάγκες και δραστηριότητες και οι κακοί διαχείριση οδήγησαν στην σταδιακή αποξένωση του ανθρώπου από την φύση και στη ραγδαία υποβαθμίσει του φυσικού περιβάλλοντος.Πολλά από τα είδη της χλωρίδας και της πανίδας μας έχουν χαθεί η κινδυνεύουν να εξαφανιστούν . Σήμερα το 49% των θηλαστικών ,το 24% των πτηνών και το 12% των ερπετών στην Ελλάδα απειλούνται με εξαφάνιση.
Η ανάγκη να αντιδράσουμε σε αυτήν την καταστροφή που συντελείτε με όλο ένα και πιο γοργούς ρυθμούς είναι μεγάλη.
Επειτα από 35 εκατομμύρια χρόνια ζωής στον πλανήτη η αρκούδα κινδυνεύει να εξαφανιστεί . Στους δυο τελευταίους αιώνες το 50% του πληθυσμού και το 60% του βιότοπου της καφές αρκούδας στην Ευρώπη έχουν χαθεί οριστικά.
Η επιβίωση της αρκούδας προϋποθέτει άλλα και υποστηρίζει έναν πολυσύνθετο κύκλο φυσικών λειτουργιών στο δασός . Είναι ζώο μεγάλο με πολλές ανάγκες . Για να κινηθεί και να βρει την τροφή της , για να αναπαραχθεί και να μεγαλώσει τα μικρά της , για να ησυχάσει τον χειμώνα , χρειάζεται ένα εκτεταμένο και ισορροπημένο περιβάλλον.
Για να επιβίωση η αρκούδα χρειάζεται να προστατευτούν οι βιότοποι της
Δηλαδή τα δασοί οπού ζει , αλλά και πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας που σχετίζονται άμεσα η έμμεσα με το βιολογικό της κύκλο.
Η επιστημονική ονομασία της καφέ αρκούδας είναι Ursus arktos. Ζυγίζει από 65 ως 250 κιλά , ανάλογα με το φύλο και την εποχή του έτους. Εχει χρώμα καστανό με διάφορες αποχρώσεις. Ακούει πολύ καλά αλλά βλέπει μέτρια. Μυρίζει εξαιρετικά καλά και σκάβει γρήγορα χάρη στα μεγάλα και κυρτά νύχια της .Ζει 25 ως 30 χρόνια σε δάση με οξιές , δρυς ,πεύκα , ελατά κ.α.
Οι πιο συνηθισμένες τροφές που προσφέρει η αγρία ελληνική φύση για τα γεύματα της αρκούδας είναι ζουμεροί καρποί όπως τα κορόμηλα ξηρή καρποί όπως τα βελανίδια αλλά και μέλει , ρίζες , βολβοί ,χόρτα , έντομα , χελώνες και αλλά μικρά ζώα .Οπως όλα τα είδη τω τροφών η αρκούδα δεν τα βρίσκει ούτε σε όλες τις εποχές του έτους ούτε στα ίδια σημεία του δασούς .
Η αρκούδα χρειάζεται μεγάλες ποσότητες για να χορτάσει και να αποθηκεύσει λίπος για τον χειμώνα . Φαντάσου κάποτε είδαν μια αρκούδα να τρώει σε λίγες ώρες 5.000 καρπούς αγριοτριανταφυλλιάς που ζύγιζαν 17 κιλά. Οταν βλέπεις μήνας Νοέμβρης λύγο πριν το λίθαργό της .
Για να εξασφαλίσει την τροφή της η αρκούδα περπατάει πολύ , καλύπτοντας καμία φορά από 10 χιλ. μέσα σε μια μέρα . Μερικές φορές <<επισκέπτεται>> τα ημέρα μελίσσια τα χωράφια με σιτάρι και καλαμπόκια , καθώς και της καλλιέργειες με οπωροφόρα όταν αυτά γειτονεύουν με το δασός .
Πιο σπάνια τρώει ζώα από κοπάδια , κυρίως όταν βοσκούν αφύλακτα .
Στης αρχές του καλοκαιριού , η θηλύκι και η αρσενική αρκούδα συναντιούνται μόνο για να ζευγαρώσουν .
Στα μέσα του χειμώνα η θηλύκι αρκούδα γεννά 1 έως 2 μικρά που ζυγίζουν 350 έως 400 (!) γραμμάρια , ενώ το μήκος τους φτάνει μόλις το 25 (!) εκατοστά . Σε εμάς φαίνεται παράξενο ένα τόσο μεγάλο ζώο να γεννά τόσο μικρόσωμα μωρά . Η αρκούδα όμως γεννά στην καρδιά του χειμώνα και επιβιώνει κυρίως από το λίπος που έχει αποθηκεύσει. Είναι δύσκολο λοιπόν να θρέψει ένα μικρό μεγαλύτερων διαστάσεων . Μέχρι να περάσουν οι δύσκολοι χειμωνιάτικοι μήνες , η αρκούδα θηλάζει τα μικρά τις , περιποιείται το τρίχωμα τους και τα κρατά ζεστά στην αγκαλιά της .
Στο τέλος της άνοιξης τα μικρά είναι έτοιμα να ακολουθήσουν την μητέρα τους για πολλούς μήνες , στα …αρκουδομονοπατια των δασών .
Κοντά της θα μάθουν να αναποδογυρίζουν πέτρες για να βρουν τις μυρμηγκοφωλιές να ψάχνουν στα ξέφωτα του δασούς για καρποφορτομένους θάμνους η δέντρα και στα δρυοδασοι για θρεπτικά βελανίδια , να βρίσκουν καταφύγιο στα πυκνά δάση , στις σπηλιές και στις κοιλότητες των βράχων για να περνούν ήσυχα την μέρα τους η τον βαρύ χειμώνα , να … αποφεύγουν τον άνθρωπο …
Τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι η εποχή που τα μικρά ακολουθώντας την μητέρα τους καταγράφουν στην μνήμη τους τις παραστάσεις που είναι καθοριστικές για την μελλοντική τους επιβίωση . Μόλις περάσουν τα δυο πρώτα χρόνια οι νεαρές αρκούδες αποχωρίζονται την μητέρα τους και ξεκινούν τη δικιά τους πορεία μέσα στα δάση.