ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αρθρο
: Ναρκωτικά - αιτια, καταπολέμηση
Λαμπρίνα
Παπαδήμα
Μαθήτρια Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου
Σερρών
Τα ναρκωτικά αποτελούν τη σημαντικότερη αιτία
νοσηρότητας και άκαιρης θνησιμότητας στις περισσότερες χώρες. Το
ζήτημα των ναρκωτικών είναι το ίδιο σπουδαίο με εκείνο του αφοπλισμού και
της ειρήνης.
Προσωπικά
πιστεύω πως προς τα ναρκωτικά στρέφονται πρόσωπα τα οποία είναι ανίκανα
να αντικρίσουν τη ζωή και να συμφιλιωθούν με την πραγματικότητά της.
Πρόκειται για φυγή μπρος από τις απαιτήσεις τις
οποίες προβάλλει η ζωή μας. Τα άτομα που παίρνουν ναρκωτικά δεν ασκούν
ποτέ τη βούληση τους έ-τσι ώστε να μπορούν να αντιστέκονται στις απαιτήσεις
τις οποίες έστω και υποτυπωδώς τους προβάλλει η ζωή μας. Σέρνονται από
τις επιθυμίες τους χωρίς να είναι σε θέση να αντισταθούν σε τίποτε γι’αυτό
το λόγο παρασύρονται και καταφεύγουν στα ναρκωτικά. Πολλές φορές το ίδιο
το οικογενειακό περιβάλλον μέσα από τις πράξεις και τις στάσεις των γονιών
ωθεί το νέο προς τα ναρκωτικά.
Οταν οι γονείς δεν δια παιδαγωγούν τα παιδιά
έστω και στοιχειωδώς στην υπομονή και επιμονή επό-μενο είναι τα παιδιά
να μην μπορούν ν’αντιδράσουν στις δυσκολίες της ζωής. Ετσι στρέφονται ευκολότερα
προς τα ναρκωτικά γιατί ακριβώς δεν γνώρισαν το είδος της αγωγής εκείνης
που μαθαίνει το άτομο ν’αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να περιμένει, να επιμένει,
να κατανικά το φόβο, την ατολμία αλλά και κάθε ενοχλητική κατάσταση που
βρίσκεται έξω απ’αυτόν ή μέσα στον ίδιο.
Αλλες αιτίες που οδηγούν τους νέους στα ναρκωτικά
είναι ο μιμητισμός και η περιέργεια. Η μίμηση παίζει σαν αίτιο σπουδαίο
ρόλο. Ο νέος που μιμείται δεν θέλει να μείνει έξω από το συρμό. Θέλει να
ακολουθεί τη μόδα χωρίς να συνειδητοποιεί πως μερικές φορές η μόδα οδηγεί
στον παραλογισμό. Η περιέργεια επίσης είναι ένας σπουδαίος παράγοντας που
ωθεί τους νέους να δοκιμάσουν τα ναρκωτικά.
Η ανθρώπινη αυτή αδυναμία κρατά το άτομο δεμένο
στο στιγμιαίο, στην επιφάνεια, στην έξω απ’την ουσία πραγμάτων. Ο έφηβος
διψά από περιέργεια να αποκτήσει τη δική του εμπειρία με τα ναρκωτικά και
γι’αυτό το λόγο στρέφεται σ’αυτά.
Ακόμα η ανεργία συμβάλει στη στροφή των νέων προς
τα ναρκωτικά. Ο άνεργος νέος αισθάνεται ανία και πλήξη, βλέπει τη ζωή μονότονη
χωρίς ενδια-φέρον έτσι προκειμένου να γλιτώσει από την επανάληψη των ίδιων
εντυπώ-σεων και παραστάσεων στρέφεται προς αντικοινωνικούς δρόμους, που
ένας από αυτούς είναι και ο δρόμος προς το λευκό θάνατο.
Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ναρκωτικών
πιστεύω πως η οικογένεια θα πρέπει να είναι λειτουργική. Για να το πετύχουν
οι γονείς αυτό θα πρέπει οι σχέσεις τους με τα παιδιά να χαρακτηρίζονται
από τρυφερότητα, εμπιστοσύνη και αμοιβαίο σεβασμό.
Επίσης οι γονείς θα πρέπει να έχουν επικοινωνία
με τα παιδιά και να μην α-πορρίπτουν τις ιδέες τους χωρίς συζήτηση. Η οικογένεια
πρέπει να λειτουργεί σαν μία ομάδα όπου ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα
την οποία οι υπόλοιποι αποδέχονται και αναγνωρίζουν χωρίς να υπάρχει ο
φόβος της αυστηρής κριτικής.
Για να κρατηθούν οι νέοι από τα ναρκωτικά θα πρέπει
να ενημερώνονται για τους κινδύνους που κρύβουν τα ναρκωτικά. Να ιδρύονται
πολιτιστικά και ψυχαγωγικά κέντρα καθώς επίσης και πολλά κέντρα αποτοξίνωσης.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να τιμωρούν αυστηρά τους εμπόρους του λευκού θανάτου
και να συνεργάζονται για την εξάρθρωσή τους. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων
να είναι φυλακές της υγείας του λαού και του κοινωνικού συνόλου.
Η καταπολέμηση των ναρκωτικών είναι καθήκον του
καθενός για αυτό θα πρέπει με κάθε μέσο να εμποδίζουμε τη διάδοση τους.