ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αρθρο
2: Το ΝΑΤΟ και τα ανθρώπινα δικαιώματα
Ελένη
Βεράνη
Μαθήτρια Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου
Σερρών
Ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού
συμφώνου (ΝΑΤΟ -North Atlantic Treaty Organization) είναι πολιτικοστρατιωτική
συμμαχία του δυτικού κόσμου, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, η δημιουργία της
οποίας αποτέλεσε συνέπεια των διεθνών ισορροπιών που προέκυψαν από τον
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συγκροτήθηκε με την
συνθήκη της Ουάσιγκτον (4 Απριλίου 1949) από δώδεκα χώρες αρχικά (ΗΠΑ,
Μεγ. Βρετανία, Γαλλία, Καναδάς, Ιταλία, Βέλγιο, Δανία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο,
Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία) χώρες στις οποίες ασκούσαν επιρροή οι ΗΠΑ
κατά την περίοδο του «ψυχρού πολέμου»!Αργότερα εντάχθηκαν τέσσερις ακόμη
χώρες (Ελλάδα, Τουρκία, Γερμανία, Ισπανία).
Εδώ και μία εβδομάδα περίπου
οι νατοϊκές δυνάμεις εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.
Οι βομβαρδισμοί αυτοί είναι αντίθετοι με τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ,
που στο πρώτο του άρθρο όσον αφορά τους σκοπούς του αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Οι σκοποί των Ηνωμένων εθνών είναι":
Να διατηρούν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, και
για να επιτευχθεί αυτό:
Να παίρνουν αποτελεσματικά μέτρα για να προλαβαίνουν
και να απομακρύνουν κάθε απειλή ειρήνης και για να καταστείλουν κάθε επιθετική
ενέργεια ή άλλη μορφή παραβίασης της ειρήνης
Να επιτυχαίνουν, με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα
με τις αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου διευθέτηση καταστάσεων
που θα μπορούσαν να οδηγήσου σε διατάραξη της ειρήνης.
Σίγουρα οι βομβαρδισμοί
δεν είναι ειρηνικό μέσο. Το ΝΑΤΟ επικαλέσθηκε ανθρωπιστικούς λόγους ως
αιτία των βομβαρδισμών. Το ΝΑΤΟ όμως δεν έκανε καμιά ανάλογη ενέργεια εναντίον
της Τουρκίας που χρόνια τώρα γενοκτονεί εναντίον των Κούρδων, αλλά ούτε
και στην Κύπρο που 25 χρόνια τώρα είναι σχεδόν η μισή υπό τουρκική κατοχή.
Μήπως πραγματική αιτία
των βομβαρδισμών αποτελεί η Αμερικανική φιλοδοξία για επικυριαρχία στον
πλανήτη, μια φιλοδοξία γεμάτη αλληθωρισμό για όσα έγιναν και γίνονται σε
βάρος της Κύπρου και των Κούρδων.
Ιστορικά το Κοσσυφοπέδιο
υπήρξε κοιτίδα του σερβικού έθνους και των ηγεμόνων του. Στην περιοχή αυτή
έγιναν σημαντικές μάχες εξαιτίας της εξαιρετικής στρατιωτικής θέσεως που
έχει. Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα και εθνικιστικές διαφορές ανάμεσα στους
Σέρβους και στους αλβανόφωνους του Κοσσυφοπεδίου.
Κανένας όμως δεν έχει
το δικαίωμα στο όνομα της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να κηρύσσει
τον πόλεμο και να σκορπά το θάνατο και τον τρόμο σ’ έναν ολόκληρο λαό.
Ολα τα προβλήματα πρέπει να εκλυθούν με ειρηνικά μέσα για το καλό όλων
των λαών.