ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αρθρο:
Η χρυσή τύχη του όμορφου "νερό"
Ιωάννα Μπασλάρη
Μαθήτρια Α' Τάξης 6ου Γυμνασίου
Σερρών
Κάποτε σε ένα χωριό ζούσε ένα αγόρι που το
λέγανε Νερό, αυτό το αγόρι ήταν πολύ όμορφο και είχε χρυσή καρδιά. Το αγόρι
ήταν πολύ φτωχό αλλά πού πλούσιο στην καρδιά. Κάποια μέρα είχε πάει στο
δάσος να κόψει ξύλα. Στο δέντρο που πήγε να κόψει, σε μια στιγμή, βγήκαν
μια ομάδα από μυρμήγκια και τον παρακάλεσαν να μην το κόψει γιατί το δέντρο
ήταν η φωλιά τους, το σπίτι τους. Το αγόρι τα λυπήθηκε και τα άφησε.
Όταν έκοψε μερικές λεύκες έκατσε να
ξεκουραστεί. Εκεί που κάθησε στο πλάι ήταν ένας λευκός κρίνος, μόλις τον
είδε άπλωσε το χέρι του να το κόψει, πριν προλάβει να το ακουμπήσει ο κρίνος
μίλησε και είπε "Μην με κόβεις γιατί κάποια μέρα θα σου κάνω μεγάλο καλό."
"Καλά" είπε ο Νερό και σηκώθηκε πήρε τις λεύκες και το τσεκούρι του και
έφυγε.
Το άλλο πρωί ο Νερό πήγε να ψαρέψει στην θάλασσα
για να ψήσει και να φαει μεσημεριανό. Έκατσε πολύ ώρα προσπαθώντας να πιάσει
έστω και μία πέστροφα. Ύστερα από αρκετή ώρα έπιασε έναν σολομό τόσο όμορφο
που δεν χόρταινες να τον βλέπεις. Ο σολομός ζήτησε από το Νερό να το αφήσει
γιατί θα του κάνει μεγάλο καλό. Καλά είπε ο Νερό και τον άφησε να φύγει.
Μετά από αρκετό καιρό βγήκε μια που έλεγε
ότι όποιος μπορούσε να κρυφτεί και να μην τον βρει η όμορφη πριγκίπισσα
θα την παντρευόταν αν τον έβρισκε τον σκότωνε επιτόπου. Έτσι πολλά βασιλόπουλα
πέθαναν. Κάποια μέρα σκέφτηκε ο Νερό να πάει να δοκιμάσει και αυτός την
τύχη του. Το άλλο πρωί ξεκίνησε για το παλάτι αλλά στο δρόμο είχε
μια μεγάλη απορία που δεν μπορούσε να δώσει απάντηση, η απορία ήταν πώς
η πριγκίπισσα μπορούσε να βρει που κρυβόταν ο καθένας.
Όταν έφτασε στο παλάτι άκουσε ότι τα μάτια
της πριγκίπισσας ήταν μαγικά και με αυτά μπορούσε μόνο να τους βρει. Όταν
ήρθε η σειρά του χαιρέτησε με μια βαθιά υπόκλιση την πριγκίπισσα και πήγε
να κρυφτεί. Ζήτησε την βοήθεια των μυρμηγκιών και αυτά τον έκρυψαν κάτω
στη γη αλλά η πριγκίπισσα μπόρεσε να τον βρει. Του έδωσε ακόμη δύο ευκαιρίες
γιατί της φάνηκε πολύ καλός. Ο Νερός ζήτησε την βοήθεια του ψαριού, το
ψάρι τον πήρε στην κοιλιά του και πήγε στο βυθό της πιο μεγάλης θάλασσας,
όμως η πριγκίπισσα μπόρεσε και τον βρήκε . Ύστερα ζήτησε την βοήθεια του
κρίνου. Ο κρίνος μεγάλωσε έβγαλε και άλλους πολλούς κρίνους έτσι που έλαμψαν
στον ήλιο.
Όταν η πριγκίπισσα πήγε να τον βρει δεν μπόρεσε
γιατί η λάμψη των κρίνων την τύφλωνε. Ύστερα από αρκετή προσπάθεια παραιτήθηκε
τότε οι κρίνοι χαμήλωσαν, έγιναν μικροί και βγήκε ο Νερό από μέσα. Όταν
είδε η πριγκίπισσα τον Νερό είπε "Με νίκησες και το αξίζεις!". Ο γάμος
τους κράτησε 40 μέρες και 40 νύχτες. Το ψάρι, ο κρίνος και τα μυρμήγκια
ήταν οι νονές οι καλές νεράιδες του Νερό.
Ο Νερό έζησε χαρούμενος και ευτυχισμένος μέχρι
μέχρι τα βαθιά γεράματα με την όμορφη γυναίκα του, με τα παιδιά του και
τα δισέγγονά του και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.