Σαν όνειρο ήταν η ζωή σου
σαν του τσιγάρου στάχτη
που έφυγε τόσο γοργά
μια Τρίτη του γλυκού μας Μάρτη.
Μαζί σου πήρες τη χαρά
που υπάρχει πάντα μέσα στην παιδική
καρδιά
και στου μικρού Χριστού τη φάτνη.
Μας άφησες τόσο νωρίς
κι έτρεξες γρήγορα για να χωθείς
κάτω απ’ το μαύρο χώμα
που εσύ το πάταγες
εδώ και δεκατρία χρόνια.
Τώρα ελπίζω να περνάς καλά εκεί ,
ευτυχισμένος ,
κι άσε τα βάσανα
για το δικό μας μέρος.
Ο καθένας εδώ τραβά
το δικό του αγώνα
για να επιβιώσει στη ζωή
που εσύ δε γνώρισες ακόμα.