Αρθρο:
Το Αγιον Ορος (Αθως)Μαθήτρια Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Πολλά
είναι στην Ελλάδα τα ιερά προσκυνήματα και τα άγια σεβάσματα,
προς τα οποία τρέχει σε κάθε ευκαιρία ο ευσεβής λαός μας για
να προσευχηθεί και να προσφέρει την αγνή του λατρεία στο Μεγαλοδύναμο.
Στην κορυφή όμως όλων αυτών των θείων τόπων πρέπει να τοποθετήσουμε
αδίστακτα το Άγιον Όρος, τη βορειοανατολική χερσόνησο της Χαλκιδικής,
όπου επί χίλια περίπου χρόνια η ευσέβεια των Ελλήνων, κυρίως, αλλά
και των άλλων ορθοδόξων λαών της Ανατολικής Εκκλησίας
έστησε πανύψηλο βωμό λατρείας προς τον Δημιουργό του
σύμπαντος και προς την Παρθένον Μαρίαν, την Πλατυτέραν των
ουρανών.
Η καταλληλότερη εποχή για να επισκεφθείς το Άγιον Όρος, είναι η προχωρημένη άνοιξη, η αρχή του καλοκαιριού, η βασίλισσα των ωρών του έτους. Γιατί αυτήν την εποχή μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει με πληρότητα τα αγαθά της μικρής αυτής γωνιάς της γης. Η ποικίλη ομορφιά της φύσης, το φυσικό μεγαλείο του τόπου, το ανώμαλο και ορεινό, αλλά σύδεντρο έδαφος, αυτή κυρίως την εποχή παρουσιάζουν στα μάτια μας μαγευτικότατο πανόραμα. Οι άφθονες νεροπηγές με το γλυκό τους κελάρυσμα, των κάθε λογής πουλιών η γλυκιά μελωδία, το ήσυχο ή άγριο, κατά το καιρό παιχνίδι των κυμάτων της θάλασσας με τις γραφικές δαντελωτές ακτές, η πυκνή, οργιαστική βλάστηση, του αφήνει μια θαυμάσια ευωδία, όλα αυτά μαζί συνθέτουν την παναρμόνια μουσική, που απολαμβάνει ο καλοπροαίρετος επισκέπτης μέσα στον επίγειο αυτό παράδεισο.
Κι όταν
ατενίσεις προς τον πανύψηλο Άθωνα, καλύτερα αν σε βαστάν
τα πόδια σου ν΄ ανεβείς στην κορυφή και να προσκυνήσεις το μοναστηράκι
της Μεταμόρφωσης του Κυρίου, που η πίστη των καλογήρων έστησε
εκεί πάνω, μεταξύ ουρανού και γης, τότε, στ΄ αλήθεια , λησμονείς
τα εγκόσμια, όχι από φόβο αλλά από μια θεία έξαρση, από μια
συναρπαγή προς ουρανό.
Από εκεί πάνω ο προπαρασκευασμένος ψυχικά κατανοεί τον άστατο και προσωρινό χαρακτήρα του επίγειου βίου μας. Εκεί πάνω και χωρίς να το θέλεις, οραματίζεσαι έναν άλλο κόσμο καλύτερο από τον τωρινό, και βλέποντας με τα φυσικά μάτια την απεραντοσύνη του σύμπαντος, και με τα ψυχικά μάτια τον αιώνιο δημιουργό γίνεσαι όλος μετάρσιος. Από την πανύψηλη αυτή βουνοκορφή, αγναντεύοντας ολόγυρα, θα δεις τις είκοσι μονές, που υψώνονται σαν απόρθητα φρούρια γύρω απ΄ το όρος, κοντά στην ακροθαλασσιά οι περισσότερες, καθώς επίσης και τις ιερές σκήτες και τα κελιά, όπου είναι σπαρμένα όλα αυτά τα συγκροτήματα, μονές, σκήτες, κελιά και ξεπηδάει πάντα ένας τρούλος, μικρός ή μεγάλος, σημάδι αλάθευτο των αμέτρητων εκκλησιών, στις οποίες οι πατέρες του Αγίου Όρους νύχτα και μέρα τελούν ακατάπαυστα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Τα μεγάλα
και επίσημα μοναστήρια του Αγίου Όρους είναι είκοσι, από
τα οποία τα δεκαεπτά είναι ελληνικά, και τα υπόλοιπα
τρία ξένα, ένα ρωσικό, του Αγίου Παντελεήμονα, ένα
σέρβικο, του Χιλιανδαρίου, κι ένα βουλγάρικο,
του Αγίου Γεωργίου του Ζωγράφου. Τα ελληνικά μοναστήρια,
σύμφωνα με την παλιά τους τάξη είναι δεκαεφτά.
Της Μεγίστης Λαύρας, του Βατοπεδίου, των Ιβήρων, του Διονυσίου, του
Κουτλουμουσίου, του Παντοκράτορα, του Ξηροποτάμου, του Δοχειαρίου,
του Καρακάλου, του Φιλοθέου, της Σίμωνος Πέτρα, του Αγίου Παύλου,
του Σταυρονικήτα, του Ξενοφώντας, του Γρηγορίου, του
Εσφιγμένου και του Κωνσταντίνου. Πρωτεύουσα του Αγίου Όρους
είναι οι Καρυές. Την Ιερά Κοινότητα αποτελούν οι αντιπρόσωποι των
είκοσι μονών, οι οποίοι διοικούν το όρος και νομοθετούν επί
τόπου.
Σήμερα ακόμη, σε μια εποχή που η κάθε πίστη δοκιμάζεται σκληρά από τις τεχνικές και επιστημονικές κατακτήσεις του ανθρώπου, το Άγιον Όρος εξακολουθεί όχι μόνο σαν ιστορικό μνημείο, αλλά και σας ζωντανός θεσμός, την πιο αδιάλλακτη θρησκευτική προσήλωση. Αυτό, το ανατολικότερο από τα τρία μεγάλα ακρωτήρια της Χαλκιδικής που μοιάζουν σαν ανοικτά δάκτυλα πάνω στο γαλάζιο Αιγαίο, μένει πάντα το ισχυρό κάστρο του ασκητισμού και της αυστηρής ορθοδοξίας. Το Άγιον Όρος αντιστέκεται γενναία σε κάθε νεωτεριστικό πνεύμα, ζει πάντα ακέραιο και άφθαρτο.