ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Αρθρο 1: ΚΟΖΛΟΝΤΟΥΙ SOS Πυρηνικός κίνδυνος
Απόστολος Γρηγοράκης
Μαθητής Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών

     Είναι φανερό πως  όσο προηγμένοι κι αν είναι οι πυρηνικοί σταθμοί, αποτελούν θανάσιμη απειλή όχι μόνο για τους κατοίκους της χώρας μας, αλλά για όλο τον κόσμο. Γιατί η ραδιενέργεια δεν γνωρίζει σύνορα.
     Σήμερα, σύμφωνα μα στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας σε 35 χώρες λειτουργούν 443 αντιδραστήρες και άλλοι 35 βρίσκονται στο τελικό στάδιο κατασκευής. Από αυτούς οι έντεκα είναι πλέον επικίνδυνοι, πρόκειται για ''πρώτης γενιάς'' αντιδραστήρες, ρωσικής κατασκευής. Οι επτά λειτουργούν στην Ρωσία, Σλοβακία, Αρμενία και οι υπόλοιποι τέσσερις στον Πυρηνικό Σταθμό του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία.
     Ο Πυρηνικός Σταθμός του Κοζλοντούι βρίσκεται 25km βόρεια της Σόφιας και απέχει 225km από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Μπορούμε να κατανοήσουμε πόσο κοντά είναι αυτή η πυρηνική απειλή αν αναλογιστούμε πως η απόσταση της χώρας μας από το Τσερνομπίλ ήταν 2.000 km. Kαι η ρύπανση με ραδιενεργό Καίσιο έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα στην Β.Ελλάδα, κυρίως.
     Όλοι οι αντιδραστήρες του Κοζλοντούι της Βουλγαρίας είναι επικίνδυνοι.
     Μόνο κατά την περίοδο 1990-1993 έγιναν γνωστά από επίσημα χείλη 15 ατυχήματα στο Κοζλοντούι και σε 3 τουλάχιστον περιπτώσεις σημειώθηκε διαρροή ραδιενέργειας.
     Οι 4 πυρηνικοί αντιδραστήρες ''πρώτης γενιάς'' που υπάρχουν στο Κοζλοντούι στη Βουλγαρία είναι επικίνδυνοι γιατί:
1. Δεν έχουν εξωτερικό περίβλημα και το πυρηνικό καύσιμο, συγκρατείται από μια δεξαμενή χαλύβδινης κατασκευής. Αν υπάρξει ρήξη αυτής, τα ραδιενεργά υλικά θα εκλυθούν στο περιβάλλον
2. Το σύστημα ψύξης και ελέγχου των αντιδραστήρων είναι αναξιόπιστα
3. Οι πρώτες μονάδες του Κοζλοντούι κατασκευάστηκαν για να αντέχουν σεισμούς 4 -5 βαθμών της κλίμακας Μερκάλι. Στην περιοχή όμως καταγράφηκαν σεισμοί 5,6 και 7 βαθμών.
     Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας τον Φεβρουάριο του1998 πρότεινε να διακοπεί η λειτουργία των 4 παλιών μονάδων του Κοζλοντούι, άποψη που δεν συμμερίζεται η Βουλγαρική πλευρά.
     Η Βουλγαρική κυβέρνηση από το 1991 έως σήμερα έχει αντλήσει οικονομική βοήθεια που πλησιάζει τα 100 εκατομ. ECU από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι.
    Οι τελευταίες χρηματοδοτήσεις προέβλεπαν την κατάργηση της λειτουργίας των σταθμών, 1 και 2 έως το τέλος του΄97 και των σταθμών 3 και 4. Μέχρι στιγμής όμως η Βουλγαρία δεν έχει τηρήσει τους όρους αυτούς.
     Σ΄ ένα ενδεχόμενο πυρηνικό ατύχημα στο Κοζλοντούι θα έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην δημόσια υγεία και την οικονομία του Ν. Σερρών των Νομών της Β. Ελλάδας και της Θράκης και κατ΄ επέκταση όλης της χώρας αλλά και της Ευρώπης.
     Για πόσο καιρό θα μένουμε όλοι αμέτοχοι, την στιγμή που απειλείτε η ζωή μας. Θα ζούμε με την αγωνία ενός πυρηνικού ατυχήματος;