Αρθρο
1: Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης
Πάνος Κονταξής
Μαθητής Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Η λαϊκή ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» ιδρύθηκε τον Μάιο του 1997 από μουσικούς συνεργάτες του Μίκη Θεοδωράκη γνώστες του έργου του.
Η πρώτη εμφάνιση της ορχήστρας έγινε στο θέατρο Αιξωνή της Γλυφάδας τον Ιούνιο του 1997, όπου παρουσιάστηκαν μέσα σε πέντε ημέρες έργα του συνθέτη σε ποίηση μεγάλων Ελλήνων ποιητών.
Εκτοτε η ορχήστρα έδωσε πολλές λαϊκές συναυλίες στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα συμπράττοντας με παλιούς και καταξιωμένους αλλά και νεότερους ερμηνευτές (όπως αλφαβητικά τους παραθέτουμε:
Αλέξια, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Πέτρο Γαϊτάνο, Βαγγέλη Γερμανό, Μαρία Δημητριάδη, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Αλίκη Καγιαλόγλου , Παναγιώτη Καραδημήτρη, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Μανώλη Μητσιά, Γιώργο Νταλάρα , Πέτρο Πανδή, Τζίμη Πανούση, Ορφέα Περίδη, Διονύση Τσακνή, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μαρία Φαραντούρη).
Εμφανίστηκε σε μουσικές σκηνές (Γραμμές, Βρούτος, Στον Αέρα, Αίγλη, κ.α) της πρωτεύουσας και της επαρχίας.
Στόχος της ορχήστρας
είναι η διάδοση του έργου του Μίκη Θεοδωράκη (συναυλίες , παραστάσεις,
τηλεοπτικές εμφανίσεις, δισκογραφία, κ.α) καθώς και παρουσίαση σύνθετων
προγραμμάτων βασισμένων, δια μέσου της μουσικής του συνθέτη, στο ελληνικό
ποιητικό λόγο όπως αυτός διαμορφώνεται μέσα στη νεότερη Ελληνική ιστορία
αντανακλώντας τους αγώνες για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, τις διώξεις
και τις απογοητεύσεις, τον έρωτα και την αγάπη.
Τέλος, εξίσου σημαντική είναι η επιθυμία των συντελεστών της ορχήστρας να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις για την ειρήνη, για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των ναρκωτικών, για τους φυλακισμένους, μέσα από συναυλίες που έχουνε σκοπό να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για κοινωνικά θέματα. Γιατί πιστεύουν πως μέσα από τη δυναμική φωνή του συνθέτη και του ποιητή το μήνυμα της ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας , της χαράς και της αγάπης φτάνει πιο άμεσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Μίκης Θεοδωράκης (σύντομο βιογραφικό)
Ο Μίκης Θεοδωράκης κρητικής
καταγωγής, γεννήθηκε στη Χίο στις 29 Ιουλίου του 1925. Εζησε σε πολλές
πόλεις της Ελλάδας για να καταλήξει στην Αθήνα, στην οποία έκτοτε διαμένει.
Από το 1954 έως το 1960 εργάσθηκε στο Παρίσι και στο
Λονδίνο γράφοντας συμφωνική μουσική, μπαλέτα και μουσική για ταινίες.
Στα 1960 τίθεται επικεφαλής
του αναγεννητικού πολιτιστικού -πολιτικού κινήματος στην Ελλάδα με
επίκεντρο τη σύζευξη ποίησης και μουσικής συνθέτοντας δεκάδες κύκλους τραγουδιών,
ορατόρια, επιθεωρήσεις, μουσική για το αρχαίο ελληνικό δράμα και άλλα.
Το κίνημα αυτό συνδέεται με τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις της εποχής
που στόχευαν πέρα απ’ τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής ζωής σε μία βαθύτερη
και ευρύτερη αναγέννηση του ελληνικού λαού. Το γεγονός αυτό τον φέρνει
συχνά στο επίκεντρο της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-74).
Ο Θεοδωράκης ασχολήθηκε με όλα
τα είδη της μουσικής, το δε έργο του πολύμορφο και πλούσιο,
επεκτείνεται πέραν της μουσικής σε τομείς όπως η ποίηση, η πεζογραφία,
η φιλοσοφία, η μουσικολογία. Ακόμα και σε πολιτικά δοκίμια.. Η πρώτη περίοδος
της μουσικής του δημιουργίας
(1940-53) περιλαμβάνει τραγούδια, ορατόρια , μουσική
δωματίου, μπαλέτα και συμφωνικά έργα. Κορυφαίο έργο το μπαλέτο που ανέβηκε
στα 1959 στο Covent Garden η «Αντιγόνη».
Η Τρίτη περίοδος (1960-1980)
είναι αφιερωμένη στο κίνημα της έντεχνης λαϊκής μουσικής με κυριότερες
συνθέσεις τα ορατόρια «Αξιον Εστί» , « Canto General».
Ακολουθεί η τέταρτη περίοδος
από το 1981- 1988 κατά την οποία , συνεχίζοντας πάντοτε να συνθέτει κύκλους
τραγουδιών, επιστρέφει στην συμφωνική μουσική με κύρια έργα την «τρίτη
συμφωνία», την «έβδομη συμφωνία», την πρώτη του όπερα «Κώστας Καρυωτάκης»
(«οι μεταμορφώσεις του Διονύσου») και το μπαλέτο «Ζορμπάς».
Τέλος, κατά την Πέμπτη περίοδο
(1989- σήμερα), συνθέτει βασικά τις τρεις όπερες ( λαϊκές τραγωδίες) «Μήδεια»,
«Ηλέκτρα» και «Αντιγόνη», εγκαινιάζοντας παράλληλα την εποχή του λυρικού
βίου, δηλαδή την ολοκληρωτική στροφή του προς τον λυρισμό και την τελειοποίηση
της λυρικής μουσικής έκφρασης σε όλο το φάσμα της μουσικής του δημιουργίας.
Τα παρακάτω αριστουργήματα είναι μερικά απο από αυτά που παίζει η λαϊκή ορχήστρα
| ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ
Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου |
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
Της αγάπης αίματα |
| ΠΟΛΙΤΕΙΑ Α’
Δραπετσώνα ΠΟΛΙΤΕΙΑ Β’ Στράτα τη στράτα Η μπαλάντα του Αντρίκου Οι Μοιραίοι Γωνιά , Γωνιά Βραδιάζει |
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Μπήκαν στα σίδερα και στη φωτιά ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ Αγάπη δίχως άκρη ROMANGERO GITANO (LORCA) Του ανέμου και της παινεμένης Η παντέρμη |
| ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
Αρνηση ΛΙΠΟΤΑΚΤΕΣ Ομορφη πόλη Δακρυσμένα μάτια Χάθηκα ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Βρέχει στη φτωχογειτονιά ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ Της ξενιτιάς (φεγγάρι μάγια μού κανες) ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ Στα περιβόλια Κοιμήσου αγγελούδι μου ΦΑΙΔΡΑ Αγάπη μου (Φαίδρα) ΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ Δεν έχει η γη κι ο κόσμος θέση Δεν έχει θέση η γη Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ Το ψωμί είναι στο τραπέζι Από το παράθυρό σου ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ Το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ Του μικρού Βοριά Μαρίνα Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Τα κελιά ανασαίνουν ΤΑ ΛΑΙΚΑ Μια νυχτερίδα στη σκεπή ΝΥΧΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Εχει μάτια το φεγγάρι ΑΡΚΑΔΙΑ Ι ΑΡΚΑΔΙΑ ΙΙ Απομόνωση ΑΡΚΑΔΙΑ ΙV - ΩΔΑΙ Ωδή τέταρτη εις Σάμον ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ποιος τη ζωή μου Διότι δεν συνεμορφώθην |
ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
Απονες εξουσίες Τα παραθύρια ορθάνοιχτα Μες στη ταβέρνα ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ Νανούρισμα ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ Το συμβούλιο ΤΑ ΛΥΡΙΚΑ Δρόμοι που χάθηκα Μια μέρα θα στο πω Οταν κάποτε δυο φίλοι Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν ΡΑΝΤΑΡ Αγάπη Ξημερώνει ΤΑ ΠΙΚΡΟΣΑΒΒΑΤΑ Το χατίρι Βροχή Τριανταφυλλένια ΔΙΟΝΥΣΟΣ Μια φυλακή Η αρκούδα ΦΑΙΔΡΑ Δάκρυσαν τα σεντόνια μου Σαν καφενείο Με βρήκε πάλι η ερημιά ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ Δημόσιοι υπάλληλοι Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου ΣΑΝΤΙΑΓΟ ΑΣΙΚΙΝΟ ΠΟΥΛΑΚΗ Κοίτα με στα μάτια ΠΟΛΙΤΕΙΑ Δ’ Ας τους να μας κοροϊδεύουν ΣΕΡΕΝΑΤΕΣ Μάγια Στρέφη ( ένα φεγγάρι αλλόκοτο) |