ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ & ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ

Αρθρο 2: ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ
Η ομάδα Αγωγής Υγείας του 3ου Ενιαίου Λυκείου Σερρών.

     Η ομάδα Αγωγής Υγείας του 3ου Ενιαίου Λυκείου Σερρών, πραγματοποίησε επίσκεψη στη συνοικία της πόλης των Σερρών όπου διαμένουν τσιγγάνοι.
     Η συζήτηση μαζί τους οδήγησε σε αξιόλογα συμπεράσματα.
     Οι μαθητές ρώτησαν να τους εξηγήσουν τι σημαίνει η λέξη γ ύ φ τ ο ς.
     Είπαν ότι προέρχεται από το «Αίγυπτος», ότι δηλαδή έχουν αιγυπτιακή καταγωγή, απ’ όπου προήλθε και η ονομασία της φυλής τους. Διαχώρισαν τη φυλή τους από τους σκηνίτες τσιγγάνους, που κατοικούν σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης και οι οποίοι επιδίδονται σε διάφορες ύποπτες δραστηριότητες.

     Παλιότερα, είπαν, κατοικούσαν στην περιοχή κοντά στο σημερινό χωριό Αχινός, αλλά εδώ και 150 χρόνια εγκαταστάθηκαν στη σημερινή θέση όπου βρίσκονται από τότε συνεχώς, επιδιδόμενοι σε δημιουργικές εργασίες. Η γλώσσα τους, είπαν, είναι αποκλειστικά δική τους, μη κατανοητή από άλλες φυλές τσιγγάνων και δε γράφεται. Σήμερα μιλούν την Ελληνική. Τσιγγάνικα τραγούδια δεν υπάρχουν.
Οι γάμοι ως πριν από μερικά χρόνια ήταν κλειστοί ανάμεσα στους νέους της φυλής. Τα τελευταία όμως χρόνια έπεσαν οι φραγμοί που τους χώριζαν από τους άλλους πολίτες και γίνονται αρκετά συχνά μεικτοί γάμοι. Σε ερώτηση πόσοι είναι συνολικά οι τσιγγάνοι στην πόλη των Σερρών, απάντησαν ότι στη συνοικία τους είναι εγκατεστημένες 600 οικογένειες. Είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, πολλοί θρήσκοι, πηγαίνουν σύσσωμοι σχεδόν στην εκκλησία και επαγγελματικά επιδίδονται περισσότερο στο εμπόριο.  Οι γυναίκες εργάζονται καθημερινά σε διάφορες εργασίες, κυρίως οικιακές βοηθοί σε διάφορα σπίτια, ενώ τις Κυριακές- αργίες ασχολούνται με τα δικά τους. Δεν έχουν ενεργό και αποφασιστική παρουσία στις αποφάσεις του σπιτιού, παντρεύονται σε πολλή νεαρή ηλικία και κατά κανόνα αποκτούν πολλά παιδιά.
     Για το θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών είπαν πως σήμερα τα περισσότερα παιδιά τους πηγαίνουν στο σχολείο και δε νιώθουν μειονεκτικά. Οι δάσκαλοι τα προσεγγίζουν με αγάπη. Οι ίδιοι όμως δεν επιμένουν ιδιαίτερα στη γνώση και το διάβασμα των παιδιών, γιατί πολύ συχνά τα απασχολούν στη δική τους εργασία. Γι’ αυτό και πολύ λίγα συνεχίζουν γυμνάσιο- λύκειο, ακόμη λιγότεροι στο πανεπιστήμιο, ακολουθώντας κυρίως στρατιωτική καριέρα.
     Ρωτήθηκαν να αναφέρουν τα σημαντικότερα προβλήματά τους. Αυτά είναι κυρίως τα εξής: η δημοτική αρχή δεν επέκτεινε το σχέδιο πόλης στην περιοχής τους, με αποτέλεσμα να μην εκδίδονται άδειες ανέγερσης οικοδομών και να μην υπάρχει η στοιχειώδης παρουσία έργων υποδομής.
     Στο κέντρο της πόλης από την άλλη, δύσκολα πωλούνται διαμερίσματα σε τσιγγάνους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης. Ενα βασικό όμως πρόβλημα που προέκυψε τον τελευταίο καιρό είναι η απόφαση της δημοτικής αρχής να μεταφέρει τους σκηνίτες τσιγγάνους για εγκατάσταση στη δική τους συνοικία, από μια περιοχή όπου κατοικούν σήμερα και όπου σχεδιάστηκε να ιδρυθεί φοιτητική εστία για τους σπουδαστές των ΤΕΙ.
     Αυτό είναι επικίνδυνο, τονίζουν, γιατί οι σκηνίτες είναι κατά την άποψή τους ανήθικοι, κλέφτες, απατεώνες, έμποροι ναρκωτικών κλπ. Φοβούνται ότι με την εγκατάστασή τους στην περιοχή τους θα παρασυρθούν τα παιδιά τους στα ναρκωτικά και σε κάθε είδους αντικοινωνικές ενέργειες. Ζητούν από τις δημοτικές αρχές να τους εγκαταστήσουν αλλού, γιατί θέλουν να διαφυλάξουν τα σπίτια τους και τα παιδιά τους.
     Στο ερώτημα αν και σήμερα αντιμετωπίζονται οι τσιγγάνοι ρατσιστικά, απάντησαν: πριν είκοσι χρόνια τα πράματα ήταν χειρότερα. Σήμερα είναι λίγο καλύτερα. Οπωσδήποτε όμως δεν έχουμε ίση μεταχείριση παντού. Στα κέντρα διασκέδασης π.χ. δε μας δέχονται μέσα, κυρίως όταν η γυναίκα είναι ντυμένη με την παραδοσιακή τσιγγάνικη φορεσιά. Αναγκαζόμαστε να φύγουμε, γιατί διαφορετικά θα καταλήξει σε καυγά. Το ίδιο συμβαίνει και στους δημόσιους χώρους, στις δημόσιες υπηρεσίες, όπου τους αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη και προκατάληψη.
     Στη συνέχεια οι μαθητές ρώτησαν το πώς νιώθουν οι ίδοι και πώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση.
     Οπωσδήποτε νιώθουν πικρία και ένα αίσθημα αποκλεισμού, απομόνωσης και περιθωριοποίησης.    Κυρίως νιώθουν ότι όλοι, και οι πολίτες, αλλά κυρίως οι δημοτικές αρχές, τους εμπαίζουν τάζοντας υποσχέσεις μόνο σε προεκλογικές περιόδους, ενώ τα βασικά προβλήματά τους μένουν άλυτα. Οι ίδιοι θέλουν να νιώθουν ότι είναι ίδιοι με όλους τους υπόλοιπους. «Οι διαφορές μας, υποστηρίζουν, είναι μόνο στο χρώμα. Είμαστε και εμείς νοικοκύρηδες, οικογενειάρχες». Δεν δέχονται να αποδίδουν σε αυτούς εγκληματικές ή άλλες ύποπτες ενέργειες και αγανακτούν γι’ αυτό. Υποστηρίζουν πως σε όλες τις φυλές υπάρχουν καλοί και κακοί και για αυτό πρέπει οι άλλοι να προσέχουν πολύ τους χαρακτηρισμούς τους.