ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΒΙΣΑΛΤΙΑ


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ
Θέση και έκταση
     Η αρχαία Βισαλτία ανήκε στο χώρο της αρχαίας Μακεδονίας. Αυτή βρίσκεται μεταξύ του όρους Βερτίσκος που ήταν το δυτικό της σύνορο και του Στρυμόνα και της Κερκινίτιδος λίμνης, που ήταν το ανατολικό Βρίσκεται, δηλαδή, στο γεωγραφικό χώρο που περιλαμβάνεται σήμερα η περιοχή της Νιγρίτας και του Σοχού.

ΒΙΣΑΛΤΕΣ
Η καταγωγή και η ονομασία τους
     Οι Βισαλτές ήταν Θράκες στην καταγωγή και μιλούσαν διάφορες γλώσσες. Σχετικά με την προέλευση του ονόματος των Βισαλτών ελάχιστες πληροφορίες από τους αρχαίους υπάρχουν. Το όνομα Βισάλτης ή Βισάλτιος έλαβε το όνομά του από τον Βισάλτην τον γιό του ΄Ηλιου και της Γης.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
     Οι Βισάλτες ήταν προικισμένοι με ψυχικά χαρίσματα, είχαν ανεπτυγμένη την θρησκευτικότητα, δημιούργησαν θρησκευτικές ιδέες και ήταν εργατικοί, πράγμα που μαρτυριέται  από τον πλούτο που απέκτησαν. Είχαν, επίσης, ανεπτυγμένη την αγάπη τους προς τη πατρίδα. Παρόλα αυτά, ήταν ειρηνικός λαός. Όμως, όπως όλοι οι Θράκες, δεν είχαν συναίσθηση της κοινωνικότητας και της κρατικής ενότητας, έτσι ώστε το κράτος τους να έχει τη δύναμη να επιβιώσει και να αντισταθεί στους ποικίλους εχθρούς της περιοχής και κυρίως τους Μακεδόνες. Το πολίτευμα της περιοχής ήταν η Βασιλεία και ο βασιλιάς ήταν ο απόλυτος δεσπότης.
     Οι βασιλείς ήταν φορείς της υπέρτατης εξουσίας και συμπεριφέρονταν προς τους υπηκόους τους χωρίς να δίνουν σε κανένα συλλογικό όργανο λόγο των πράξεων τους και μάλιστα, οι πράξεις τους είχαν τη σφραγίδα της αγριότητας. Αργότερα όταν υποτάχθηκαν στους Μακεδόνες (479 π.Χ.) διατήρησαν την αυτονομία τους από τον ίδιο το βασιλιά. Μόνο το 342π.Χ. καταργείται η αυτονομία των λαών της Θράκης.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ
     Δύο είναι οι κεντρικοί πόλοι γύρω από τους οποίους στρέφεται η ζωή των Βισαλτών και η προσπάθειά τους προς την πρόοδο και την πολιτιστική ανάπτυξη. Ο Στρυμόνας που λατρευόταν ως θεός θεωρούνταν θεϊκό δώρο και το λίκνο των Μαινάδων το Παγγαίο, αποτελεί το κέντρο της αινιγματικής λατρείας του Διονύσου.
     Χαρακτηριστικά γνωρίσματα που συνέθεταν το χρώμα της κοινωνικής ζωής των Βισαλτών ήταν ότι παρείχαν ελευθερία στις γυναίκες πριν από το γάμο, ενώ απαιτούσαν πίστη από αυτές όταν τις παντρεύονταν, Εκτός από αυτό είχαν τη συνήθεια να πουλούν ως δούλους τα παιδιά τους και να εξαγοράζουν τις γυναίκες τους με πολλά χρήματα από τους γονείς  τους.
     Χρησιμοποιούσαν πολύ τον οίνο που ήταν το ιερό ποτό του θεού Διονύσου. Καλλιεργούσαν τα αμπέλια και τα δημητριακά ενώ ασχολούνταν  με την κτηνοτροφία , την υλοτομία καθώς και την εξόρυξη χρυσού και αργύρου από τα ορυχεία τους έκανε πολύ πλούσιους. Πολύ διαδεδομένη ήταν και η καλλιέργεια της ελιάς.

ΕΘΙΜΑ- ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ/ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ
     Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εθίμων στην επαρχία και την πόλη της Νιγρίτας, που αναφέρεται σε διάφορες γιορτές της Χριστιανοσύνης και σε σημαντικά γεγονότα του ανθρώπινου βίου. Τα έθιμα αυτά ξεκίνησαν από την αρχαιότητα και πολλά από αυτά κατόρθωσαν να διατηρηθούν στην ελληνική φυλή δια μέσω των αιώνων. Κατά τις μεγάλες γιορτές του Χριστιανισμού επικρατεί η συνήθεια, παιδιά μέχρι 12 ετών να περιέρχονται στις οικίες κατά το απόγευμα της παραμονής και ανήμερα της γιορτής να ψάλλουν τα κάλαντα.
    Στη γιορτή του Λαζάρου, κοπέλες μέχρι 12 ετών ντύνονται Λαζαρίνες. Φορούν στα κεφάλια τους μαντήλια, σάρπα στην πλάτη, μια ποδιά πολύχρωμη και στολίζονται με άνθη. Οι λαζαρίνες περιέρχονται στις οικίες και ψάλλουν άσματα ανάλογα με τα πρόσωπα της οικογένειας. Στους γέρους π.χ. λένε ένα πολύ διαφορετικό τραγούδι.
     Στις 1 Μαρτίου τα μικρά αγόρια επισκέπτονται τις οικίες των χωριών με ξύλινο ομοίωμα στα χέρια τους και ψάλλουν το άσμα «η χελιδόνα έρχεται». Όταν τελειώσει το άσμα δένουν στα μέλη της οικογένειας σαν βραχιόλι ή σαν δαχτυλίδι ένα ερυθρόλευκο σκοινάκι για μη τους μαυρίσει ο ήλιος. Ως αμοιβή παίρνουν φρούτα ή χρήματα. Κατά τον Οκτώβριο γίνεται ο τρύγος.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ
    Εκτός από την κωμόπολη Νιγρίτα , υπάρχουν και άλλα πολύ σημαντικά χωριά στην επαρχία της Βισαλτίας. Όπως: Τσιιαρπίστα (Τερπνή), Ξυλότρος (Αγία Παρασκευή), Νικοσλάβη (Νικόκλεια), Αβδαμάλ (Σησαμιά), Λίτζα (Θερμά)

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
     Το πεδινό του έδαφος επέτρεπε την καλλιέργεια βάμβακος που τότε ήταν περιζήτητη από τους Ευρωπαίους και θεωρούνταν πηγή πλούτου. Στην πεδιάδα των Σερρών καλλιεργούνταν, επίσης και αμπέλια. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία, υπήρχαν ,όμως και βαφεία, χαλκουργεία, χρυσοχοΐα, πεταλωτήρια, σιδηρουργεία.

Ιαματικές πηγές Θερμών Νιγρίτας
    Πανελλήνια γνωστές είναι οι ιαματικές πηγές των Θερμών με το περίφημο μεταλλικό νερό που βρίσκονται μόλις πέντε χιλιόμετρα από τη Νιγρίτα Σερρών.
     Το νερό των ιαματικών πηγών ενδείκνυται ιδιαίτερα για νοσήματα του γαστρεντερικού συστήματος και για χρόνιες ρευματοθεραπείες.
      Εκτός των πηγών, για τα λουτρά υπάρχει και πηγή πόσιμου νερού που ανήκει στην κατηγορία των αλκαλικών οξυπηγών.
      Το νερό αυτής της πηγής, αφού αναμιγνύεται με ανθρακικό οξύ, εμφιαλώνεται στο εργοστάσιο εμφιάλωσης που βρίσκεται στην περιοχή και κυκλοφορεί στο εμπόριο.
      Πολλές είναι οι μελέτες που έχει εκπονήσει ο Δήμος Νιγρίτας για τον εκσυγχρονισμό των Λουτρών, ενώ παράλληλα υπάρχει σειρά μελετών του ΙΓΜΕ από τις οποίες προκύπτει πλήρης χαρτογράφηση του γεωθερμικού πεδίου. Απαραίτητη για την περιοχή θεωρείται και η κατασκευή γεωθερμικής πισίνας στο Ξενοδοχείο «ΓΕΡΑΚΙΝΑ» της Δημοτικής Επιχείρησης του Δήμου Νιγρίτας, ώστε να συνδυαστεί η διανομή με τη λουτροθεραπεία.