Αρθρο 1: Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης
Πάνος Κονταξής
Μαθητής Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Η λαϊκή ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» ιδρύθηκε τον Μάιο του 1997 από μουσικούς συνεργάτες του Μίκη Θεοδωράκη γνώστες του έργου του.
Η πρώτη εμφάνιση της ορχήστρας έγινε στο θέατρο Αιξωνή της Γλυφάδας τον Ιούνιο του 1997, όπου παρουσιάστηκαν μέσα σε πέντε ημέρες έργα του συνθέτη σε ποίηση μεγάλων Ελλήνων ποιητών.
Εκτοτε η ορχήστρα έδωσε πολλές λαϊκές συναυλίες στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα συμπράττοντας με παλιούς και καταξιωμένους αλλά και νεότερους ερμηνευτές (όπως αλφαβητικά τους παραθέτουμε:
Αλέξια, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Πέτρο Γαϊτάνο, Βαγγέλη Γερμανό, Μαρία Δημητριάδη, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Αλίκη Καγιαλόγλου , Παναγιώτη Καραδημήτρη, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Μανώλη Μητσιά, Γιώργο Νταλάρα , Πέτρο Πανδή, Τζίμη Πανούση, Ορφέα Περίδη, Διονύση Τσακνή, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μαρία Φαραντούρη).
Εμφανίστηκε σε μουσικές σκηνές (Γραμμές, Βρούτος, Στον Αέρα, Αίγλη, κ.α) της πρωτεύουσας και της επαρχίας.
Στόχος της ορχήστρας
είναι η διάδοση του έργου του Μίκη Θεοδωράκη (συναυλίες , παραστάσεις,
τηλεοπτικές εμφανίσεις, δισκογραφία, κ.α) καθώς και παρουσίαση σύνθετων
προγραμμάτων βασισμένων, δια μέσου της μουσικής του συνθέτη, στο ελληνικό
ποιητικό λόγο όπως αυτός διαμορφώνεται μέσα στη νεότερη Ελληνική ιστορία
αντανακλώντας τους αγώνες για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, τις διώξεις
και τις απογοητεύσεις, τον έρωτα και την αγάπη.
Τέλος, εξίσου σημαντική είναι η επιθυμία των συντελεστών της ορχήστρας να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις για την ειρήνη, για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των ναρκωτικών, για τους φυλακισμένους, μέσα από συναυλίες που έχουνε σκοπό να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για κοινωνικά θέματα. Γιατί πιστεύουν πως μέσα από τη δυναμική φωνή του συνθέτη και του ποιητή το μήνυμα της ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας , της χαράς και της αγάπης φτάνει πιο άμεσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Μίκης Θεοδωράκης (σύντομο βιογραφικό)
Ο Μίκης Θεοδωράκης κρητικής
καταγωγής, γεννήθηκε στη Χίο στις 29 Ιουλίου του 1925. Εζησε σε πολλές
πόλεις της Ελλάδας για να καταλήξει στην Αθήνα, στην οποία έκτοτε διαμένει.
Από το 1954 έως το 1960 εργάσθηκε στο Παρίσι και στο
Λονδίνο γράφοντας συμφωνική μουσική, μπαλέτα και μουσική για ταινίες.
Στα 1960 τίθεται επικεφαλής
του αναγεννητικού πολιτιστικού -πολιτικού κινήματος στην Ελλάδα με
επίκεντρο τη σύζευξη ποίησης και μουσικής συνθέτοντας δεκάδες κύκλους τραγουδιών,
ορατόρια, επιθεωρήσεις, μουσική για το αρχαίο ελληνικό δράμα και άλλα.
Το κίνημα αυτό συνδέεται με τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις της εποχής
που στόχευαν πέρα απ’ τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής ζωής σε μία βαθύτερη
και ευρύτερη αναγέννηση του ελληνικού λαού. Το γεγονός αυτό τον φέρνει
συχνά στο επίκεντρο της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-74).
Ο Θεοδωράκης ασχολήθηκε με όλα
τα είδη της μουσικής, το δε έργο του πολύμορφο και πλούσιο,
επεκτείνεται πέραν της μουσικής σε τομείς όπως η ποίηση, η πεζογραφία,
η φιλοσοφία, η μουσικολογία. Ακόμα και σε πολιτικά δοκίμια.. Η πρώτη περίοδος
της μουσικής του δημιουργίας
(1940-53) περιλαμβάνει τραγούδια, ορατόρια , μουσική
δωματίου, μπαλέτα και συμφωνικά έργα. Κορυφαίο έργο το μπαλέτο που ανέβηκε
στα 1959 στο Covent Garden η «Αντιγόνη».
Η Τρίτη περίοδος (1960-1980)
είναι αφιερωμένη στο κίνημα της έντεχνης λαϊκής μουσικής με κυριότερες
συνθέσεις τα ορατόρια «Αξιον Εστί» , « Canto General».
Ακολουθεί η τέταρτη περίοδος
από το 1981- 1988 κατά την οποία , συνεχίζοντας πάντοτε να συνθέτει κύκλους
τραγουδιών, επιστρέφει στην συμφωνική μουσική με κύρια έργα την «τρίτη
συμφωνία», την «έβδομη συμφωνία», την πρώτη του όπερα «Κώστας Καρυωτάκης»
(«οι μεταμορφώσεις του Διονύσου») και το μπαλέτο «Ζορμπάς».
Τέλος, κατά την Πέμπτη περίοδο
(1989- σήμερα), συνθέτει βασικά τις τρεις όπερες ( λαϊκές τραγωδίες) «Μήδεια»,
«Ηλέκτρα» και «Αντιγόνη», εγκαινιάζοντας παράλληλα την εποχή του λυρικού
βίου, δηλαδή την ολοκληρωτική στροφή του προς τον λυρισμό και την τελειοποίηση
της λυρικής μουσικής έκφρασης σε όλο το φάσμα της μουσικής του δημιουργίας.
Τα παρακάτω αριστουργήματα είναι μερικά απο από αυτά που παίζει η λαϊκή ορχήστρα
| ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ
Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου |
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
Της αγάπης αίματα |
| ΠΟΛΙΤΕΙΑ Α’
Δραπετσώνα ΠΟΛΙΤΕΙΑ Β’ Στράτα τη στράτα Η μπαλάντα του Αντρίκου Οι Μοιραίοι Γωνιά , Γωνιά Βραδιάζει |
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Μπήκαν στα σίδερα και στη φωτιά ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ Αγάπη δίχως άκρη ROMANGERO GITANO (LORCA) Του ανέμου και της παινεμένης Η παντέρμη |
| ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
Αρνηση ΛΙΠΟΤΑΚΤΕΣ Ομορφη πόλη Δακρυσμένα μάτια Χάθηκα ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Βρέχει στη φτωχογειτονιά ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ Της ξενιτιάς (φεγγάρι μάγια μού κανες) ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ Στα περιβόλια Κοιμήσου αγγελούδι μου ΦΑΙΔΡΑ Αγάπη μου (Φαίδρα) ΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ Δεν έχει η γη κι ο κόσμος θέση Δεν έχει θέση η γη Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ Το ψωμί είναι στο τραπέζι Από το παράθυρό σου ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ Το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ Του μικρού Βοριά Μαρίνα Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Τα κελιά ανασαίνουν ΤΑ ΛΑΙΚΑ Μια νυχτερίδα στη σκεπή ΝΥΧΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Εχει μάτια το φεγγάρι ΑΡΚΑΔΙΑ Ι ΑΡΚΑΔΙΑ ΙΙ Απομόνωση ΑΡΚΑΔΙΑ ΙV - ΩΔΑΙ Ωδή τέταρτη εις Σάμον ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ποιος τη ζωή μου Διότι δεν συνεμορφώθην |
ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
Απονες εξουσίες Τα παραθύρια ορθάνοιχτα Μες στη ταβέρνα ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ Νανούρισμα ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ Το συμβούλιο ΤΑ ΛΥΡΙΚΑ Δρόμοι που χάθηκα Μια μέρα θα στο πω Οταν κάποτε δυο φίλοι Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν ΡΑΝΤΑΡ Αγάπη Ξημερώνει ΤΑ ΠΙΚΡΟΣΑΒΒΑΤΑ Το χατίρι Βροχή Τριανταφυλλένια ΔΙΟΝΥΣΟΣ Μια φυλακή Η αρκούδα ΦΑΙΔΡΑ Δάκρυσαν τα σεντόνια μου Σαν καφενείο Με βρήκε πάλι η ερημιά ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ Δημόσιοι υπάλληλοι Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου ΣΑΝΤΙΑΓΟ ΑΣΙΚΙΝΟ ΠΟΥΛΑΚΗ Κοίτα με στα μάτια ΠΟΛΙΤΕΙΑ Δ’ Ας τους να μας κοροϊδεύουν ΣΕΡΕΝΑΤΕΣ Μάγια Στρέφη ( ένα φεγγάρι αλλόκοτο) |
Αρθρο 2: Backstreet Boys
Μαρία Παπαδοπούλου
Μαθήτρια Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Είναι σίγουρα από τα πιο πετυχημένα γκρουπ, και οι επιτυχίες τους δεν έχουν τελειωμό. Το πρώτο πετυχημένο τους άλμπουμ ‘Backstreet boys’ έγινε 8 φορές πλατινένιο στον Καναδά ,ενώ σε 35 χώρες έγινε και χρυσό και πλατινένιο. Το δεύτερο άλμπουμ τους «Backstreet’s back» είχε και αυτό πολλές επιτυχίες. Πήραν επίσης, πολλά βραβεία και για το videoclip ‘Backstreet’s back’.
Ολες αυτές οι
επιτυχίες οφείλονται στα πέντε καταπληκτικότερα αγόρια της pop. Το δημοφιλέστερο
αγόρι, ο Nick Carter, 18 χρονών, ο Kevin Scott Richardson, 26 χρονών, ο
Howard Dwaine Dorough, 25 χρονών, ο Brian Thomas Littrell, 23 χρονών, και
ο Alexander James McLean, 20 χρονών είναι τα αγόρια που αποτελούν το γκρουπ.
Η αλήθεια είναι ότι τα 5 αγόρια δεν γνωριζόταν από την αρχή αφού ζούσαν σε διαφορετικά μέρη. Ο Kevin και ο Brian, που είναι ξαδέρφια, ζούσαν στο Lexington της πολιτείας Kentucky. Και οι δυο τους αγαπούν πολύ την μουσική και τραγουδούσαν στην εκκλησιαστική χορωδία της γειτονιάς τους. Στο Orlando της Florida ζούσαν οι Nick, Howie και Α.J. Aυτοί οι τρεις είχαν παίξει σε μερικά μιούζικαλ και πήραν μέρος σε διάφορα διαφημιστικά σποτ.
Ο Louis Perlman σε συνεργασία με τον Johnny Wright αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα νέο συγκρότημα στο οποίο, βέβαια, ανήκουν και οι 5 backstreet boys. Η ημερομηνία 20/4/1993 είναι η πιο σημαντική για το γκρουπ γιατί τότε συναντήθηκαν για πρώτη φορά.
Αλλά βέβαια
πού μπορεί να οφείλεται το όνομα του συγκροτήματος; Το γραφείο του
Wright βρισκότανε στην περιοχή του Orlando Backstreet Market μια περιοχή με μαγαζάκια με αντίκες.
Το πρώτο δισκογραφικό τους συμβόλαιο το υπέγραψαν τους πρώτους μήνες του 1994, και πούλησε 1.500.000 αντίτυπα μόνο στην νοτιοανατολική Ασία. Ακόμα πήραν πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων και το «Βραβείο Ευρωπαϊκού κοινού» στο αμερικανικό κανάλι MTV (Music Television)
Ενα είναι σίγουρο: Οι επιτυχίες τους θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα και θα είναι στο επίκεντρο των γεγονότων.
Αρθρο 3: Van Gogh Αφιέρωμα στον μεγάλο ζωγράφο
Νίκος Οικονόμου
Μαθητής Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Γεννήθηκε
στις 30 Μαρτίου το 1853 στο Παρίσι. Οι γονείς του ήταν δύο πάστορες και
είχε 6 νεότερα αδέρφια.
Ο Van Gogh επισκέφτηκε πάρα πολλές χώρες για να αποδείξει την ικανότητα του στη ζωγραφική.
Ασχολήθηκε με πολλά είδη ζωγραφικής όπως π.χ. τη προσωπογραφία τη τέχνη όπου το πίσω μέρος της εικόνας είναι σκοτεινό και το μπροστά με διάφορες ζωγραφιές.
Ηταν καλός όχι μόνο στο κλασικισμό αλλά και στο ρομαντισμό όπου ζωγράφισε πολλές γυμνές γυναίκες. Αξιοθαύμαστο έργο του επίσης είναι η κινέζικη μουσική δηλαδή ζωγράφιζε κινέζες με την στολή τους και κινέζικα γράμματα.
Ο μεγάλος αυτός ζωγράφος είχε τραγικό τέλος, όπως γνωρίζουμε ο Van Gogh είχε προβλήματα επιληψίας και σε μια κρίση του έκοψε το αυτί του και αυτοκτόνησε πάνω στην κρίση του.
Πριν σκοτωθεί είχε ζωγραφίσει τον εαυτό του με κομμένο το αυτί του αυτό αλώστε το βλέπουμε με θαυμασμό. Ο Van Gogh είναι ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της ανθρωπότητας και θα άξιζε να δούμε τη ζωγραφική του.
Ο κήπος, ζωγραφική με μελάνι |
Πατατοφάγοι, όψιμη περίοδος |
Απο την ώριμη περίοδο |
Αρθρο 4: Αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή Οδυσσέα Ελύτη
Κώστας Δημητριάδης
Μαθητής Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Κορυφαίος Ελληνας ποιητής, που τιμήθηκε το 1979 με το βραβείο Νομπελ Λογοτεχνίας.
Το πραγματικό του όνομα είναι Οδυσσέας Αλεπουδέλης και γεννήθηκε το 1911 στο Ηράκλειο της
Κρήτης. Το 1914 όμως η οικογένεια Αλεπουδέλη εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκεί έκανε τις εγκύκλιες
σπουδές του ο νεαρός Οδυσσέας και στη συνέχεια άρχισε πανεπιστημιακές σπουδές στη Νομική Σχολή
που τις εγκατέλειψε το 1936 για να υπηρετήσει τη θητεία του στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της
Κέρκυρας.
Ο Οδυσσέας
Ελύτης (Ηράκλειο Κρήτης, 2 Νοεμβρίου 1911-Αθήνα, 18 Μαρτίου 1996) είναι
μείζων ποιητής της νέας ελληνικής γλώσσας. το έργο του μπορεί να συναριθμηθεί
με το έργο του Σολωμού, του Κάλβου, του Παλαμά, του Καβάφη, του Σικελιανού,
του Καρυωτάκη και του Σεφέρη, στον κανόνα των ποιητικών μας κειμένων.
Η ποίησή του συνιστά υψηλό επίτευγμα της γλώσσας, παραδίδει συνεκτική, ισχυρή και πρωτότυπη
ερμηνεία του κόσμου και του ανθρώπου, διαλέγεται με τη μεγάλη ποιητική παράδοση από ισότιμη
θέση, τροποποιεί και διαμορφώνει η ίδια, σε μεγάλο βαθμό, τα μέτρα και τα κριτήρια των αναγνωστών
της.
Εξαιρετικά ταλαντούχος και βαθύτατα λυρικός, ο Ελύτης ανέδειξε στην τέχνη της ποίησης τη λέξη και τη μεταφορά, τις αναφλέξεις εικόνων και ήχων, τον πυκνό αφοριστικό, αιφνιδιαστικό λόγο. Απέρριψε τους παραδομένους στιχουργικούς κανόνες και τους παραδοσιακούς τύπους και κατέδειξε ότι η καινοφανής, προσωπική ποιητική φόρμα μπορεί να είναι ευδόκιμη. Μολονότι νεωτερικός, επανέφερε
στη νεοελληνική ποίηση το υψηλό φρόνημα του ρομαντισμού, τον ρωμαλέο και ακατάβλητο λυρισμό.
Με το έργο του, ποιητικό και δοκιμιακό, άσκησε δριμεία κριτική του αγοραίου ήθους των σύγχρονων
κοινωνιών, έδειξε τη δυνατότητα μιας άλλης σχέσης με τα πράγματα, απέδωσε στην αθωότητα τα
δικαιώματά της, διόρθωσε την ανάγνωση της φύσης, πρότεινε μια διαφορετική εκδοχή του έρωτα,
αναδιατύπωσε τους βασικούς, ελάχιστους όρους της ανθρώπινης ζωής, βέβαιος ότι η Ιστορία μπορεί να
γραφεί από την αρχή.
Πενήντα σχεδόν βιβλία κριτικής, μικρά και μεγάλα, έχουν κυκλοφορήσει για την ποίηση του Ελύτη.
Παραθέτουμε μια επιλογή εργασιών διαφορετικών κριτικών τάσεων, που οπωσδήποτε δεν είναι
οριστική.
Eμφανίστηκε το 1935, δημοσιεύοντας ποιήματά του στο περιοδικό "Τα Νέα Γράμματα" που συγκέντρωνε τους περισσότερους λογοτέχνες της καλούμενης "Γενιάς του Τριάντα". Η γνωριμία του τον ίδιο χρόνο με τον Ανδρέα Εμπειρίκο ενίσχυσε τις επαναστατικές υπερρεαλιστικές του απόψεις. Ποτέ όμως ο ίδιος δεν υπέταξε την ποίησή του στην υπερρεαλιστική τεχνική.
Αντίθετα όμως από τον Σεφέρη, που προστρέχει στο δραματικό ύφος για να εκφράσει την δυσφορία του για ένα κόσμο που είναι θύμα της στέρησης και της μετριότητας, ο Ελύτης δημιουργεί ένα ύφος
αυστηρής λυρικής πειθαρχίας, με το οποίο ανατρέπεται το καθεστώς του πόνου και ο ποιητής
ξανοίγεται σε ευφρόσυνες παραστάσεις εμπιστοσύνης στον άνθρωπο. Οι στίχοι του είναι
συνεσταλμένοι. Η έμφυτη τάση του για αυτοέλεγχο τον οδηγεί σε συμμετρίες ρυθμών, στίχων, στροφών
αποφεύγοντας έτσι τις ευκολίες του ελεύθερου στίχου. Η προσέγγιση στον υπερρεαλισμό του προσφέρει
την ευκαιρία να αφαιθεί σε μια ροή λόγου που τον απελευθερώνει από την συστολή, χάρη στην οποία
είχε πλησιάσει αρχικά την "καθαρή ποίηση", προσφέροντάς του παράλληλα την ευκαιρία για μια
τολμηρότερη σύλληψη των εικόνων: ο στόχος του να σμίξει τα πιο απομακρυσμένα στοιχεία μεταξύ τους
σε μια εικόνα.Το 1940 κυκλοφόρησε ο τόμος Προσανατολισμοί, όπου ο Ελύτης συγκέντρωσε τα ως τότε ποιήματά του.
Κατά την ιταλική
επίθεση το 1940 κατά της Ελλάδας στρατολογήθηκε και πολέμησε στο μέτωπο
της Αλβανίας. Η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα το 1941
τον βρήκε στο Αγρίνιο, όπου τον είχαν μεταφέρει από το Νοσοκομείο Ιωαννίνων
με βαρύ κοιλιακό τύφο. Στην κατεχόμενη Αθήνα έγραψε τον Ηλιο τον πρώτο
και τα πρώτα σημαντικά πεζά του.
Μετά την απελευθέρωση, ο Ελύτης διορίστηκε διευθυντής προγράμματος στο Εθνικό Ιδρυμα
Ραδιοφωνίας (1945-46), όπου επανήλθε στα 1953 για έναν ακόμη χρόνο. Αυτές είναι οι μοναδικές
περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο Ελύτης εργάστηκε μισθοδοτούμενος. Από το 1948 ως το 1951
πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στη δυτική Ευρώπη, με ορμητήριο το Παρίσι, όπου, μέσα στο εχθρικό
γι' αυτόν κλίμα της υπαρξιακής στράτευσης, στερεώθηκαν οι δικές του πεποιθήσεις, αυτές που διακυρύσσονται στο Αξιον Εστί. Στο έργο αυτό καθώς και στις Εξη και μία τύψεις για τον ουρανό
αφιερώθηκε ολοκληρωτικά ως το 1959. Παράλληλα μετέφραζε θεατρικά έργα (Ζιρωντού, Μπρέχτ, Ζενέ
κ.ά.) για βιοποριστικούς λόγους.
Αργότερα και ενώ έγραφε τα πεζά που περιλήφθηκαν στον τόμο Ανοιχτά χαρτιά (1974), ο Ελύτης
πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στις ΗΠΑ, Ιταλία, Βουλγαρία, Γαλλία και Αίγυπτο.
Το 1969 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου, ανάμεσα στο σύνθημα "η φαντασία στην εξουσία" που
εξήγγειλε η επανάσταση του Μάη, και τη δυσφορία για την Απριλιανή δικτατορία στην Ελλάδα,
έγραψε τα ποιήματα Το φωτόδεντρο, Το μονόγραμμα, Ο ήλιος ο ηλιάτορας, Τα ρω του έρωτα.
Στην Αθήνα επέστρεψε το 1971. Την περίοδο αυτή και ως την βράβευσή του το 1979 από τη Σουηδική
Ακαδημία με το Βραβείο Νόμπελ, έγραψε πεζά κείμενα για το Θεόφιλο (Ο ζωγράφος Θεόφιλος,1973), τον
Παπαδιαμάντη (Η μαγεία του Παπαδιαμάντη,1974), τον Εμπειρίκο (Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο,1979) και το "σκηνικό ποίημα" Η Μαρία Νεφέλη (1978).
Πριν και ύστερα από το διεθνές βραβείο, ανακηρύχτηκε διδάκτορας από διάφορα πανεπιστήμια, όπως της Θεσσαλονίκης (1975), του Παρισίου (Σορβόνη, 1980) και του Λονδίνου (1981).
Ακόμη ο Ελύτης εξέδωσε το Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1945), τη αλοσύνη στις λυκοποριές (1947), την Αλβανιάδα (1962), τα Ετεροθαλή (1974), τις μεταφράσεις Δεύτερη Γραφή (1976), το Σηματολόγιον (1977), τα Τρία ποιήματα 'Με σημαία ευκαιρίας' (1982), το Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου (1984), μια σύνθεση-μετάφραση των σωζόμενων αποσπασμάτων της Σαπφώς με τίτλο Σαπφώ, ανασύνθεση και απόδοση (1984), την Αποκάλυψη του Ιωάννη (1985),και τον Μικρό ναυτίλο (1985).
Παράλληλα με την ποιητική του δημιουργία ο Ελύτης επιδόθηκε με ενθουσιασμό σε "εικονιστικές
συνθέσεις" με χαρτοκόλληση, που εξέθεσε δημόσια κατά καιρούς.
Κείμενά του μελοποιήθηκαν από τους Μ.Χατζιδάκη, Μ.Θεοδωράκη, Γ.Μαρκόπουλο, Ν.Μαυρουδή,
Λ.Κόκοτο.
Μεταφράσεις έργων του απευθείας από τα ελληνικά έγιναν στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά,
ισπανικά, αργότερα και σε άλλες γλώσσες, συντελώντας στην παγκόσμια απήχηση του έργου του.
Πηγή μας: Internet ntua,ΥΠ
Αρθρο 5: CINEMA Απο την άκρη της πόλης
Θεοδοσία Ψαρρά
Μαθήτρια Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Από την άκρη της πόλης
Η ταινία "Από την άκρη της πόλης" έχει διανύσει ήδη πέντε μέρες ζωής στους Αθηναϊκούς
κινηματογράφους
και η αγωνία μας είναι έντονη <Θα πάει καλά;> <θα την κρατήσουν στις
αίθουσες;>. Οι γνώμες όλων συμφωνούν ότι είναι δηλαδή μια από
τις καλύτερες ται-νίες των τελευταίων ετών.
Αν και προκάλεσε τους πάντες, κριτικούς, σκηνοθέτες, κοινό, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι δύσκολο να πείσει τον μέσο Ελληνα να δει την ταινία με μάτια που δεν ούτε Ελληνικά ούτε Ευρωπαϊκά ούτε Αμερικάνικα, αλλά βαθιά και έντονα προσωπικά.
Ισως αυτό να εξηγεί την άδοξη πορεία της στις αίθουσες, μια πορεία δυσανάλογη με την ποιότητά της και το θόρυβο που προκάλεσε.
Η ταινία: Μια παρέα ρωσοπόντιων δοκιμάζει τα πάντα για να επιβιώσει σε μια μοντέρνα Αθήνα και τελικά καταστρέφεται όπως συμβαίνει στις καλύτερες τραγικές ιστορίες της λογοτεχνικής μας παράδοσης.
Το ιστορικό δημιουργίας: Ο σκηνοθέτης κ. Γιάνναρης λέει, "έκανα το "Από την άκρη της πόλης" μια ταινία μικρού μήκους με τους φίλους μου και μια ψηφιακή Handycam κάμερα. Η ταινία άρεσε στον Σαμιώτη (συντελεστή ταινίας) που είπε να την κάνουμε Ελληνική ταινία. Αυτό ήταν, σε ένα μήνα έγραψα το σενάριο και ξεκίνησα για ταινία μεγάλου μήκους.
Παίζουν: Στάθης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Παπουλίδης, Θεοδώρα Τζήμα, Κώστας Καρ-τσιανίδης, Σύλβα Βενιζελέα, Αιμίλιος Χειλάκης, Τάσος Νουσίας, Γιάννης Κοντραφούρης, Βάσια Ελευθεριάδη, Εύρη Σωφρονίδου.
Αρθρο 6: CINEMA Κάτι τρέχει με την Μαίρη
Μαρία Παπαδοπούλου
Μαθήτρια Β' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
Ο ντροπαλός 16χρονος Ted ερωτεύεται τρελά τη συμμαθήτρια του Mary, την οποία κυνηγούν όλα τα αγόρια αλλά εκείνη αδιαφορεί. Οταν όμως ο Ted βοηθάει τον ανάπηρο αδερφό της Mary να απαλλαγεί από κάποιους ενοχλητικούς, συμφωνεί να τον συνοδεύσει στο χορό του σχολείου. Την τελευταία στιγμή όμως, ενώ ο Ted, τρελός από χαρά περιμένει τη Mary, ένα περίεργο ατύχημα με το φερμουάρ του παντελονιού του, τον στέλνει στο νοσοκομείο.
Οταν ο άτυχος Ted βγαίνει από το νοσοκομείο, η Mary έχει ήδη μετακομίσει
στο Miami. Ο Ted όμως, ακόμα και μετά από 13 χρόνια, δεν μπορεί να τη ξεχάσει,
και έτσι βάζει έναν ντεντέκτιβ να τη βρει.
Αυτός με την πρώτη ματιά που της ρίχνει την ερωτεύεται. Στον Ted λέει ψέματα, πως η Mary πάχυνε και πως έχει πέντε παιδιά από πέντε διαφορετικούς άντρες.
Ο
ίδιος Healy, μετακομίζει στο Miami για να βρίσκεται κοντά της. Της λέει
ψέματα ότι είναι αρχιτέκτονας το οποίο διαψεύδει ο Tucker που προειδοποιεί
την Mary για τον Healy.
Ο Ted δεν αντέχει άλλο, πηγαίνει να συναντήσει τη Mary, μένει έκπληκτος που είναι τόσο όμορφη. Και η Mary χαίρεται που βλέπει, ξανά τον Ted.
Μετά καταφέρνουν να ξεμπερδέψουν με τους Tucker και Healy, (που είναι τελικά πιτσαδόρος και ερωτευμένος με τη ) και μένουν μαζί.
Παίζουν : Cameron Diaz ως Mary, Bean Stiller ως Ted, Matt Dilon ως Healy και Lee Evans ως Tucker
