ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Το άρθρο γράφει ο Διευθυντής του 6ου Γυμνασίου Σερρών
Άρθρο : Νεολαία και Αθλητισμός
Πηλίτσης Στέργιος
Φιλόλογος, Διευθυντής
6ου Γυμνασίου Σερρών

      Η Π.Α.Ε. «ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ» μας απέστειλε έγγραφο με το οποίο μας καθιστά γνωστή την πρόθεσή της να μοιράσει δωρεάν εισιτήρια στους μαθητές για παρακολούθηση των αγώνων ποδοσφαίρου και μάλιστα κάτω από ειδικές συνθήκες προστασίας. Κατ’ αρχήν είδαμε με πολύ καλό μάτι την πρωτοβουλία της διοίκησης.
      Αθλητισμός (και ποδόσφαιρο) δε γίνεται χωρίς φιλάθλους. Και για την οικονομική παράμετρο, που μας έρχεται πρώτη στο νου, κυρίως όμως για τη κοινωνική: χωρίς συλλογική αναγνώριση και επικοινωνία, κάθε μας ενέργεια πάει στο βρόντο: άντε παίξε με άδειες κερκίδες! Και το ποδόσφαιρο αυτόν τον καιρό από «βασιλιάς των σπορ» μάλλον έχει γίνει κάτι λιγότερο από πρίγκιπας. Χρειάζεται,  λοιπόν, κόσμο. «Να ξαναγυρίσει ο κόσμος στα γήπεδα». Αυτό θα κάνει καλό και στο ποδόσφαιρο και στη νεολαία. Γιατί ο νέος ψάχνει το περιβάλλον και τον εαυτό του. Αναζητεί ένταξη και ταυτότητα. Οσο πιο υγιής είναι ο χώρος που θα ενταχθεί, τόσο το καλύτερο. Απέναντι σ’ αυτή την «υγεία» του ποδοσφαιρικού χώρου, δυστυχώς, ο κόσμος όσο πάει κουμπώνεται περισσότερο.
      Στις Σέρρες ειδικά, τα τελευταία χρόνια,  ο φίλαθλος κόσμος έχει γεμίσει πίκρα. Υποβάθμιση στην υποβάθμιση και καθήλωση. Θέλουμε κι' εμείς να έχουμε το όνομά μας στην πρώτη εθνική, όπως είχαμε κάποτε.
      Χαιρετίζουμε λοιπόν την πρωτοβουλία του Πανσερραϊκού. Αλλά φροντίζουμε ταυτόχρονα να καταστήσουμε τους μαθητές ενήμερους για το τι ενδεχομένως τους περιμένει, για να έχουν την ευχέρεια να επιδιώξουν το καλό και να μην πέσουν στην όποια παγίδα-δική τους ή ξένη. Αυτό επιβάλλει το  παιδαγωγικό μας καθήκον.
      Τα κείμενα που ακολουθούν και που μεγεθυμένα αναρτήσαμε στους πίνακες του σχολείου, εκφράζουν τη θέση μας.
      Υ. Γ. Δεν έχουμε τίποτα συγκεκριμένο με την ομάδα του κειμένου. Το κείμενο βρέθηκε στα χέρια μας και το θεωρούμε αντιπροσωπευτικό κάθε εγκλωβισμού.

ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΑΘΛΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ
      Αξια επαίνου η πρωτοβουλία του Πανσερραϊκού να φέρει τη νεολαία στην κερκίδα.
      Γιατί είναι ωραίο πράγμα ο αθλητισμός, ωραίο πράγμα και η ιδιότητα του φιλάθλου.
     ΠΡΟΣΟΧΗ όμως!
     Φίλαθλη ιδιότητα δε σημαίνει να αλλοτριωθείς και να κάνεις ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ της ζωής σου αυτό το πράγμα. Γιατί έτσι υπονομεύεις την προσωπικότητά σου και ζεις μέσα στις αυταπάτες. Λάθος δρόμος!
     Κοιτάξτε ένα παιδί με  δυνατή προσωπικότητα και ψυχική δύναμη πόσο αδίκησε τον εαυτό του.
Ολη αυτή τη δύναμη που διαθέτει θα μπορούσε να τη διοχετεύσει σε δημιουργικά πεδία, να κατοχυρώσει το μέλλον του και την κοινωνική του παρουσία, να οργανώσει την προσωπικότητά του-και να είναι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΦΙΛΑΘΛΟΣ. Οχι άρρωστος άνθρωπος.
      Γιατί από τη στιγμή που καταντήσεις έτσι, είσαι στο λούκι, είσαι θύμα στα χέρια του οποιουδήποτε καιροσκόπου, δημαγωγού ή απατεώνα.
      Λοιπόν:
     Θα πάμε στη κερκίδα ευχαρίστως γιατί ο αθλητισμός είναι εκτόνωση και υγεία, γιατί είμαστε Σερραίοι, αλλά με  τον όρο και την προοπτική ότι θα προσπαθήσουμε κι εμείς και θα ζητήσουμε από τους άλλους –παράγοντες κ.τ.λ.- να ΕΞΥΓΙΑΝΘΕΙ Η ΚΕΡΚΙΔΑ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ
     (…)Αναφερόμαστε λοιπόν σε μας. Εμάς που έχουμε καταπιεί και συνεχίζουμε να καταπίνουμε, χιλιάδες χιλιόμετρα με πούλμαν, αυτοκίνητα, τραίνα και καράβια, ακολουθώντας αυτή την ομάδα. Εμάς που όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει και έχουμε κάνει για τον ΠΑΟΚ όσα για να τα κάνουν κάποιοι, θα ήθελαν δέκα ζωές.
      Εμάς που έχουμε ταξιδέψει με τις πιο αντίξοες συνθήκες, με σπασμένα τζάμια, χωρίς φώτα μέσα στην νύχτα μέχρι να μας υποδεχτούν τα ρόπαλα κάποιων κρανοφόρων στα πιο απίθανα μέρη. Μιλάμε για μας που έχουμε στηθεί με τις ώρες να περιμένουμε λεωφορεία που ποτέ δεν ήρθαν, για μας που έχουμε κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα ακόμη και με ένα κατοστάρικο στην τσέπη, για μας που πάντα μας έκαναν να ταξιδεύουμε ουκ ολίγες φορές, ακόμη και χωρίς εισιτήρια.
      Για μας που έχουμε βαρεθεί τα δικαστήρια, που έχουμε γεμίσει τις φυλακές και τα τρελοκομεία, για μας που κάναμε τον ΠΑΟΚ γνωστό σ’ όλο το κόσμο., για μας που κάναμε την Τούμπα ένα ζωντανό θρύλο…
      Για μας ο ΠΑΟΚ ή μάλλον η ΙΔΕΑ του ΠΑΟΚ είναι το υπέρτατο ιδανικό. Ο ΠΑΟΚ για μας μπαίνει πάνω από όλους και όλα. Ο ΠΑΟΚ για μας είναι μια επανάσταση. Η δική μας επανάσταση. Η επανάσταση της φάρας μας. Είναι από μόνος του η ζωή μας όλη. Είναι λόγος για να χωρίσουμε την Ελλάδα. Είναι λόγος για να παρατήσουμε τη δουλειά μας. Είναι λόγος για να διαλύσουμε το σπίτι μας. Είναι λόγος για να ζούμε αλλά και για να πεθάνουμε. Οποιοι μας γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν ότι τα πράγματα αυτά δε βγαίνουν από το μυαλό μας. Ξέρουν ότι πάνω σε αυτή την πορεία κυλάει όλη η ζωή μας. Ξέρουν ότι αυτά που λέμε, τα εννοούμε και τα βιώνουμε κάτι που δυστυχώς ποτέ δεν συνέβη με όλους τους άλλους.
      Κανένας από τους προέδρους του ΠΑΟΚ δεν ενστερνίστηκε τις απόψεις μας για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς τους δεν ήταν ένας από εμάς. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν ένιωσε όπως θα νιώθαμε εμείς με τη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος. Αυτή είναι η αιτία που ο ΠΑΟΚ δεν έγινε τότε όπως τον θέλαμε. Αυτή είναι η αιτία που έρχονται στιγμές που το γήπεδο αδειάζει. Ο κόσμος κουβαλάει επί δεκαετίες την ομάδα στις πλάτες του και την ανέβασε ως εκεί που μπορούσε. Οι ηγέτες της όμως αντί να την κρατήσουν γερά και  να ανεβάσουν τον ΠΑΟΚ στην ελίτ της Ευρώπης, τον βύθισαν στην μετριότητα.
(Από την εφημερίδα «ΠΑΟΚΤΣΗΣ»
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 1998)

Στέλιος Πηλίτσης,
Φιλόλογος, Διευθυντής
6ου Γυμνασίου Σερρών