Αφιερωμένο σε όλους τους σκιέρ 

     Η ασχολία και η επίδοση σε αθλητικές ασκήσεις γενικά στα σπορ, όπως καθιερώθηκε να λέγονται όλες οι αθλητικές ασκήσεις τα αθλήματα.
Η υγεία η δύναμη, η ομορφιά και η αρμονική ανάπτυξη του ανθρώπινου σώματος, ο καλός συντονισμός των κινήσεων και η αντοχή πρέπει να αποτελούν βασικό σκοπό κάθε ανθρώπου από τα πρώτα χρόνια της νιότης του. Το αίσθημα πως είμαστε υγιείς, πως έχουμε ευεξία και δύναμη, μας βοηθάει στις σπουδές και στη δουλειά, ενώ η επίγνωση της ευκινησίας και το γεγονός πως δεν κουραζόμαστε εύκολα, η ικανότητα να εκτελούμε βαριά ή επικίνδυνα έργα μας κάνουν ανθρώπους τολμηρούς και σταθερούς.
Ο άνθρωπος που είναι σωματικά αναπτυγμένος δεν έχει μονάχα ευεξία και ζωτικότητα ούτε μονάχα εργάζεται καλά. Νιώθει ικανοποίηση από την εργασία του, αισθάνεται τη χαρά της εργασίας. Και έτσι γι’ αυτό η εργασία μετατρέπεται πια σε ανάγκη. Η σωματική δύναμη και η σκληραγωγία χρειάζεται στους ανθρώπους που ασχολούνται με σωματική αλλά και με πνευματική εργασία.
Τη σωματική του τελειοποίηση την ανάπτυξη των σωματικών του δυνάμεων και την ικανότητα μπορεί να την πετύχει κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από τα φυσικά και σωματικά στοιχεία.
Ο δρόμος για την επιτυχία είναι η φυσική αγωγή ο αθλητισμός.

Με την έννοια αυτή, αθλητισμός είναι η ασχολία με σωματικές ασκήσεις που έχουν σκοπό να παγιώσουν την υγεία και τη σωματική ανάπτυξη και να εξαλείψουν τις αδυναμίες, ώστε το μυϊκό σύστημα να εκτελεί με ακρίβεια τις εντολές του νου.

Ιστορικό
Αν θελήσουμε να εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο θα δούμε πως ο αθλητισμός γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο. Το κάλεσμα σε αγώνα ποιος θα τρέξει περισσότερο ή γρηγορότερα ο ποιος θα πηδήσει μακρύτερα ή ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη ρίψη, απέβλεπε στο να αντιπαραβληθεί η ταχύτητα που απασχολούσε κάθε άνθρωπο όταν καταδίωκε τη λεία, η επιδεξιότητα στο χτύπημα της λεία, η επιδεξιότητα στο χτύπημα της λείας με πέτρα ή με ακόντιο και η δύναμη να τη μεταφέρει στον τόπο διαμονής χωρίς βοήθεια μηχανικών μέσων. Αλλά αφού γινόταν αγώνας άμιλλα, ο αγωνιζόμενος απέβλεπε  σε τελευταία ανάλυση  στο να νικήσει τον άμεσο αντίπαλο ανεξάρτητα από την αξία του ως αθλητή.
Ταυτόχρονα διαπιστώνουμε πως ο άνθρωπος τελειοποιούσε έτσι την τεχνική των κινήσεων του στον αγώνα για την ύπαρξή του με τον αθλητισμό. Ο αγωνιζόμενος όπως είδαμε απέβλεπε στο να νικήσει τον αντίπαλό του. Σήμερα  ο αθλητής αγωνίζεται όχι μονάχα εναντίον των ορίων της ανθρώπινης ικανότητας όπως την καθορίζει η μέτρηση του χώρου και του χρόνου.

Είδη αθλητισμού
Υπάρχουν πολλά είδη αθλητισμού. Για όλα αυτά τα είδη έχουν καταστρωθεί κανόνες αγώνων. Οι κανόνες αυτοί καθορίζουν τους όρους της διεξαγωγής των αγώνων, τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται τα αποτελέσματα, καθώς και τη συμμετοχή στους αγώνες.
Μερικά από τα είδη αυτά αθλητισμού βασίζονται σε πρωτότυπες σωματικές ασκήσεις σε παιγνίδια και ψυχαγωγίες που απασχολούν από τα παλιά χρόνια πολλούς λαούς.
Αποφασιστική σημασία για να πετύχουν οι αθλητές μεγάλα αποτελέσματα σε οποιοδήποτε αγωνίσματα έχει η προπόνηση.
Η επίδοση στον αθλητισμό είναι σοβαρό στοιχείο για τις σωματικές ασκήσεις και τη σωματική αγωγή γενικότερα.
Σε πολλές χώρες παράλληλα με τη συστηματική ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού (που πραγματοποιείται με αθλητικές ενώσεις ή λέσχες) έχει διαδοθεί σημαντικά και ο επαγγελματικός αθλητισμός που γενικά έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα της γενικής άμιλλας του αθλητισμού.
Γι’ αυτό τυπικό γνώρισμα του επαγγελματικού αθλητισμού έχει γίνει η συναλλαγή, ο διαφημιστικός θόρυβος, η τάση των επιχειρηματιών για να αποκομίζουν κέρδη σε βάρος των επαγγελματιών αθλητών κ.λ.π.

Αθλητικές εγκαταστάσεις
Ο αθλητισμός διεξάγεται στις αθλητικές εγκαταστάσεις, δηλαδή σε χώρους και σε διάφορες εγκαταστάσεις προορισμένης για την εκμάθηση και την προπόνηση σε διάορα αθλητικά αγωνίσματα. Οι εγκαταστάσεις αυτές περιλαμβάνουν βοηθητικά κτίρια και κατάλληλα μέρη για τους θεατές.
Πρότυπα των σημερινών αθλητικών εγκαταστάσεων είναι οι παλαίστρες και τα γυμναστήρια των αρχαίων Ελλήνων, τα στάδια (στην ΟΛΥΜΠΙΑ στην ΑΘΗΝΑ στους ΔΕΛΦΟΥΣ κ.α.), τα ιπποδρόμια, τα αμφιθέατρα κ.α.
Κατά το μεσαίωνα κατασκευάζονταν γήπεδα για στρατιωτικούς κυρίως αγώνες. Η κατασκευή μεγάλων αθλητικών εγκαταστάσεων άρχισε μετά το 1896 δηλαδή μετά τους πρώτους στη σύγχρονη περίοδο Ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν τότε στην Αθήνα.
Πρότυπο για την εποχή τους ήταν τα Ολυμπιακά στάδια του Λονδίνου (1908) της Στοκχόλμης (1912) του Παρισιού (1924) του Λος Άντζελες (1932) κ.α.
Η έκταση όμως και η μεγαλοπρέπεια των Ολυμπιακών σταδίων έφτασε στο μεγαλύτερο ύψος με τα Ολυμπιακά στάδια του Μονάχου, του Μόντρεαλ (Καναδά) κ.α. Οι σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις χωρίζονται σε ανοιχτές και σε κλειστές.
Στις πρώτες συγκαταλέγονται τα στάδια. Στις δεύτερες διάφορα κτίρια σκεπαστές κολυμβητικές δεξαμενές, σκεπαστά γήπεδα κ.α. Υπάρχουν επίσης ειδικά αθλητικά γήπεδα. Αυτά προορίζονται για απασχόληση στον ελαφρό αθλητισμό στη γυμναστική στις αθλοπαιδιές (ποδόσφαιρο, μπάσκετ  μπολ, βόλεϊ μπολ, τένις κ.λ.π.

Κλασικός αθλητισμός
Ο κλασικός αθλητισμός ή «αθλητισμός στίβου» είναι ένα είδος αθλητισμού από τα πιο διαδεδομένα σε όλο τον κόσμο. Στο στίβο ο άνθρωπος πλησιάζει την τελειότητα της σωματικής ανάπτυξης και της κίνησης.
Οι αρχαιότερες μαρτυρίες για την ιστορία του αθλητισμού μας έρχονται από τη Μεσοποταμία. Είναι όμως αδύνατο να διευκρινίσουμε το τεχνικό και το αγωνιστικό περιεχόμενό του. Την πρώτη σωστή αθλητική περιγραφή τη βρίσκουμε στην «Ιλιάδα». Στην «Ιλιάδα» ο Ομηρος αναφέρει τους αγώνες που έγιναν έξω από τα τείχη της Τροίας για να τιμηθεί ο Πάτροκλος. Στους ιστορικούς χρόνους οι Ελληνες είχαν καθιερώσει τέσσερις πανελλήνιους αγώνες: Τα Ολύμπια ή Ολυμπιακούς αγώνες : τα Ισθμια, τα Νέμεα και τα Πύθια. Το 394 μ.Χ. ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος είχε καταργήσει τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Με την κατάργησή του άρχισε η παρακμή του αθλητικού στίβου, για να κάμει πάλι την εμφάνισή του κατά το μεσαίωνα, το ΙΘ’ αιώνα όταν στο Ράγκμπι Αγγλίας το 1837 πραγματοποιήθηκε αγώνας δρόμου 20 περίπου χιλιομέτρων.
Το 1866 στην ετήσια συνάντηση Οξφόρδη, Κέιμπριτζ ο αθλητισμός στίβου πήρε τη σημερινή του μορφή. Διαδόθηκε στις ΗΠΑ έπειτα στην Ευρώπη το 1885. Τέλος με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων το (1996) στην Αθήνα ο κλασικός αθλητισμός πήρε πρωταρχική θέση ανάμεσα στα αθλήματα. Σε αντίθεση με τους παλιούς αγώνες στους σύγχρονους αγώνες στίβου συμμετέχουν και οι γυναίκες.
Ο αθλητισμός στίβου διακρίνεται για την απλότητα της οργάνωσής του. Η ποικιλία των αγωνισμάτων κάνει τον αθλητισμό στίβου πολύτιμο μέσο για σωματική αγωγή και μια από τις πιο μαζικές μορφές του αθλητισμού. Ο αθλητισμός στίβου ανήκει στην κατηγορία του ελαφρού αθλητισμού.

ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΣΤΙΒΟΥ
Α! Δρόμου
Δρόμοι ταχύτητας : 100μ., 200 μ.
400 με (ανδρών - γυναικών)
Δρόμοι ημιαντοχής : 800 μ. 1500 μ. (ανδρών - γυναικών) 3.000 μ. (ανδρών)
Δρόμοι αντοχής : 5.000 μ. 10.000 μ. 20.000 μ. (ανδρών)
(Μαραθώνιος)
Σκυταλοδρομίες 4Χ100 μ. 4Χ4 μ. 4Χ800 (ανδρών - γυναικών) 4Χ1500 μ. (αν-δρών) 3Χ1.500 μ. (γυναικών)
Δρόμοι με εμπόδια : 110 μ., 200 μ., 400 μ., 3.000 μ. (φυσικά εμπόδια) (ανδρών) 100 μ. 200 μ. (γυναικών)
Β. Αλματα
Αλμα σε ύψος σε μήκος, απλό, τριπλό, με κοντάρι (επί κοντό)
Γ. Ρίψεις
Σφαιροβολία, δισκοβολία, σφυροβολία, ακοντισμός
Δ’ Δέκαθλο και πένταθλο
1) Δέκαθλο (ανδρών) άλμα σε μήκος, σφαιροβολία, άλμα σε ύψος, δρόμοι 100 μ. 400 μ. με εμπόδια δισκοβολία άλμα σε κοντάρι (επί κοντό) ακοντισμός, δρόμος 1.500 μ.
2) Πένταθλο (γυναικών) δρόμοι 100 μ. με εμπόδια 200 μ. άλμα σε μήκος, άλμα σε ύψος σφαιροβολία
Ε. Βάδην
Αγωνίσματα 20 και 50 χιλ.
ΣΤ’ Ανώμαλος δρόμος
Κούρσα όχι μεγαλύτερη από 16 χιλιόμετρα σε ανώμαλο έδαφος στην εξοχή

ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Ο βαρύς αθλητισμός περιλαμβάνει αθλήματα για τους πολύ δυνατούς, όπως είναι το αγώνισμα άρσεως βαρών. Ως άσκηση καθαρής δύναμης, η άρση βαρών εμφανίστηκε στους αρχαίους έλληνες και στους Αιγυπτίους και πήρε θέση στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Υπάρχουν επίσης και άλλα πολλά είδη αθλητισμού : 1) Ιππασία, 2) Ιστιοπλοΐα, 3) Κολύμβηση, 4) Κωπηλασία και 5) υποβρύχιος αθλητισμός. Ο υποβρύχιος αθλητισμός είναι είδος αγωνίσματος με βάση το κολύμπι κάτω από το νερό και της καταδύσεις. Χάρη στον αθλητισμό αυτό γίνονται αρχαιολογικές έρευνες βιολογικές και ιχθυολογικές αναζητήσεις υδροτεχνικές εργασίες, εργασίες στα πλοία φωτοκινηματογραφήσεις κ.α.
Απλό είδος αθλητισμού είναι οι αθλοπαιδιές. Οι αθλοπαιδιές είναι συνήθως υπαίθρια παιχνίδια στα οποία εκδηλώνονται η άμιλλα ανάμεσα στους παίχτες και στις ομάδες. Αθλοπαιδιά είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ μπολ, το βόλεϊ μπολ, το τένις, το χόκεϊ. Αυτά είναι τα πιο αποτελεσματικά μέσα για τη σωματική αγωγή.

Ομοσπονδίες αθλητισμού
Με το σκοπό να συντονιστεί η αθλητική δραστηριότητα σε εθνικό πεδίο, να ενο-ποιηθούν οι κανονισμοί και να οργανωθούν διεθνείς συναντήσεις ιδρύθηκαν πολλές ομοσπονδίες. Ολες αυτές οι ομοσπονδίες πολλαπλασίασαν τις αθλητικές συναντήσεις ανάμεσα στις οποίες είναι εκτός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι Πανευρωπαϊκοί Αθλητικοί Αγώνες οι Βαλκανικοί αγώνες κ.α. Οι ομοσπονδίες έχουν ρόλο ουσιαστικά τεχνικό. Καθορίζουν δηλαδή τους κανόνες του αθλήματος που αντιπροσωπεύουν και παράλληλα επαγρυπνούν, ώστε να μην παραβιάζεται ο ερασιτεχνισμός. Είναι επίσης αρμόδιες να ελέγχουν και να αναγνωρίζουν τα ρεκόρ για τα αγωνίσματα που οργανώ-νουν οι αντίστοιχες Διεθνείς Ομοσπονδίες.

Ελληνικός Αθλητισμός
Ο αθλητισμός στον Ελλαδικό χώρο στάθηκε πηγή έμπνευσης του παγκόσμιου α-θλητισμού. Πέρα από τους Ολυμπιακούς αγώνες στο χώρο της αρχαίας Ολυμπίας, η ιστορία αναφέρει και πολλές άλλες εκδηλώσεις ανδρών και γυναικών. Η ουσιαστική αφετηρία για την οργάνωση του σύγχρονου ελληνικού αθλητισμού είναι η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896.
Η αξιοθαύμαστη ιδιωτική προσπάθεια και η άοκνη ατομική πρωτοβουλία οδήγη-σαν στην ίδρυση του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου στην Αθήνα το 1891 της Παναχαϊκής στην Πάτρα, του Πανιώνιου Γυμναστικού Συλλόγου στη Σμύρνη το 1898.
Ετσι με επικεφαλής του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. (Σύλλογος, Ελληνικών Γυμναστικών και Α-θλητικών Σωματίων)  την μεγαλύτερη δηλαδή γενική αθλητική ένωση τα σωματεία αυτά και άλλα ανώτερα ανύψωσαν τον αθλητισμό της χώρας μας σε αξιοζήλευτο βαθμό, παρά τα περιορισμένα οικονομικά τους περιθώρια και την κρατική φροντίδα. Μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο σημειώθηκε τεράστια ανάπτυξη του παγκόσμιου α-θλητισμού. Αυτό υποχρέωσε τη χώρα μας να αναλάβει την οικονομική ενίσχυση, την οργάνωση και κατεύθυνση του αθλητισμού μας.
Ετσι το1985 ιδρύθηκε το υφυπουργείο Αθλητισμού (που υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών) και ανέλαβε το ρόλο που διαδραματίζουν και σε άλλες χώρες τα υπουργεία ή τα υφυπουργεία Αθλητισμού.
Στη δύναμή του ανήκουν όλοι οι φορείς του αθλητισμού (και η ομοσπονδία σκα-κιού) όπως :
1) Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστηρίων και Αθλητικών Σωματίων (Σ.Ε.Γ.ΑΣ.).
2) Η Ελληνική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.)
3) Η Ελληνική Κολυμβητική Ομοσπονδία Φιλάθλων (Ε.Κ.Ο.Φ.)
4) Η Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία Φιλάθλων Ναυτικών Σωματίων (Ε.Κ.Ο.Φ.Ν.Σ.)
5) Η Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Πύλης (Ε.Ο.Φ.Π.)
6) Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαιρίσεως (Ε.Φ.Ο.Α.) (τένις)
7) Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία επιτραπέζιας Αντισφαιρίσεως (Ε.Φ.Ο.Ε.Α.) (πινγκ - πονγκ)
8) Η Ελληνική Ομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας και Αθλημάτων Αλιείας
9) Η Ελληνική Ομοσπονδία θαλάσσιου σκι
10) Η Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδος (Σ.Κ.Ο.Ε.)
11) Η Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία Ελλάδος
12) Η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαιρίσεως (μπάσκετ - μπολ) (Ε.Ο.Κ.)
13) Η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαιρίσεως δηλ. βόλεϊ - μπολ (Ε.Ο.Π.Ε.)
14) Η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία (Ε.Σ.Ρ)
15) Ο Ελληλνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος (Ε.Ο.Σ)
16) Η Ομοσπονδία Διαιτητών Ποδοσφαίρου Ελλάδος (Ο.Δ.Π.Ε.)
Στην εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (Γ.Γ.Α) είναι και η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων. Επίσης στη δύναμη της (Γ.Γ.Α) ανήκουν 150 εθνικά στάδια και κοινοτικά γυμναστήρια, 12 εθνικά κολυμβητήρια και 3 εθνικά σκοπευτήρια.
Δημιούργημα εξάλλου της (Γ.Γ.Α) είναι ο Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (Ο.Π.Α.Π.)  ο Οργανισμός αυτός με τα τεράστια έσοδα του ενισχύει οικονομικά όλα τα αθλήματα και δημιουργεί αγωνιστικούς χώρους σε όλη την επι-κράτεια της Ελλάδος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΩΝ
ΑΡΣΗΣ ΒΑΡΩΝ
Οι αγώνες άρσης βαρών γίνονται πάνω σε ειδική ξύλινη εξέδρα, διαστάσεως 4.4 Οι αθλητές της άρσης βαρών χωρίζονται σε εφτά κατηγορίες :
1) Πετεινού  αθλητές βάρους έως 56 κιλά
2) Φτερού  αθλητές βάρους έως 60 κιλά
3) Ελαφρών βαρών  αθλητές βάρους έως 67,5 κιλά
4) Μέσω βαρών αθλητές βάρους έως 75 κιλά
5) Ημιβαρέων αθλητές βάρους έως 82,5 κιλά
6) Ελαφρών βαρέων αθλητές βάρους 90 κιλά
7) Βαρέων βαρών αθλητές βάρους από 90 κιλά
Επίσης χιλιάδες δρομείς παίρνουν μέρος σε Μαραθώνιους αγώνες δρόμου, που οργανώνονται κάθε χρόνο, πολλές φορές για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Υπάρχει και η αθλητιατρική
Είναι κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με την ιατρική και υγιεινή του αθλητι-σμού. Στην Ελλάδα το 1958 ιδρύθηκε η Ελληνική Αθλητιατρική Εταιρία και τα μέλη της πλαισιώνουν τις υγειονομικές επιτροπές στις διάφορες αθλητικές οργανώσεις.

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ
Τα γραμματόσημα εκείνα που έχουν αθλητικές παραστάσεις. Πρώτη η Ελλάδα έκ-δωσε αθλητικά γραμματόσημα με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων του 1896, με παραστάσεις από αρχαίες αθλητικές εκδηλώσεις. Το Μάρτη του 1906 εκδόθηκε δεύτερη σειρά με τη συμπλήρωση της διεξαγωγής των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα.
Τον Οκτώβρη του 1939, η τρίτη σειρά με αφορμή το γιορτασμό των Ι Βαλκανικών αγώνων που έγιναν στην Αθήνα.
Επίσης τον Αύγουστο το 1960 με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων της Ρώ-μης.
Τον Οκτώβρη του 1964 για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο. Το Σεπτέμβρη του 1965 με αφορμή τη διοργάνωση των Βαλκανικών αγώνων στην Αθήνα και τέλος το Απρίλη του 1967 με αφορμή ανάλογες εκδηλώσεις εκείνης της χρονιάς.

Αθλητική καρδιά
Ετσι ονομάζει η ιατρική το φαινόμενο κατά το οποίο παρατηρείται σε αθλητές και γενικά σε άτομα που κουράζονται υπερβολικά, υπερτροφία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Ομαδικό αγώνισμα που διεξάγεται σε μεγάλο ανοιχτό γήπεδο. Συμμετέχουν δυο ομάδες που αποτελούνται από 11 αθλητές η κάθε μία.
Οι παίχτες προσπαθούν να στείλουν την μπάλα στην εστία (τέρμα) της αντίπαλης ομάδας με τα πόδια ή το κεφάλι τους. Μόνο ο τερματοφύλακας έχει το δικαίωμα να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του. Λεπτομερείς κανονισμοί σχετικά με τον τρόπο χειρισμού της μπάλας, την επαφή των παιχτών, της ποινές κ.α. ρυθμίζουν τη διεξαγωγή του παιχνιδιού.
Ο αγώνας διαρκεί 90 λεπτά (δυο 45 λεπτά ημίχρονο) διευθύνεται από τον διαιτητή και τους δυο επόπτες γραμμών.
Το ποδόσφαιρο καθιερώθηκε ως άθλημα του 19ο αιώνα στην Αγγλία. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε το 1895. Το 1926 έγινε το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα, το 1959 δη-μιουργήθηκε η εθνική κατηγορία, ενώ από το 1979 καθιερώθηκε ο θεσμός του επαγγελματικού πρωταθλήματος. Το ποδόσφαιρο αποτελεί ολυμπιακό αγώνισμα. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολ-λές ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, Α.Ε.Κ., ΠΑΟΚ, ΑΡΗΣ, ΠΑΝΣΕΡ-ΡΑΪΚΟΣ (κ.α.).

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Ηταν ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας και πήγαιναν βόλτα. Σε μια στιγμή λέει ο Κωστίκας «ρε Γιωρίκα πάμε να δούμε μπάλα στο γήπεδο». Ναι πάμε λέει ο Γιωρίκας. Πηγαίνουν στο γήπεδο αλλά ήταν άδειο τότε αποφάσισαν να παίζουν αυτοί μπάλα.

      Πριν από 113 χρόνια, το 1886, ιδρύθηκε η ομάδα των Αγγλων «κανονιέρηδων» από εργάτες εταιρίες πυρομαχικών, τη Woolwich Arsenal.
Το αρχικό όνομα που έδωσαν οι ιδρυτές της ομάδας, ήταν Dial Square και μ’ αυτό το όνομα έκανε τον πρώτο της αγώνα, στον οποίο νίκησε τους Eastern Wanderers με σκορ 6-0.
    Επειτα ονομάστηκε Royal Arsenal, ενώ το 1891 πήρε την ονομασία Woolwich Arsenal, το όνομα της εταιρίας δηλαδή, που εργάζονταν οι ιδρυτές της. Το χρόνο αυτό έγινε επαγγελματικό σωματείο και δυο χρόνια αργότερα, μετείχε για πρώτη φορά στο αγγλικό πρωτάθλημα.
Το πρώτο της επίσημο παιχνίδι έγινε στις 2-9-1893, όπου η Arsenal πήρε ισοπαλία (2-2) στην έδρα της  με την Newcastle στη δεύτερη κατηγορία. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην πρώτη κατηγορία συμμετείχαν 20 ομάδες, απ’ τις οποίες η μια ήταν η Arsenal. Από τότε, δεν έχει εγκαταλείψει την κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας, κάνοντας έτσι ρεκόρ παραμονής σ’ αυτήν.
     Στη δεκαετία του 1930 στέφθηκε πέντε φορές πρωταθλήτρια Αγγλίας και δυο φορές κυπελλούχος. Απ’ το 1930 και ως το 1933, προπονητής της Arsenal ήταν ο Χέρμπερτ Τσάπμαν, ο οποίος άφησε στη μέση το έργο του, αφού πέθανε το 1934.
     Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προπονητής έγινε ο Τομ  Ουίτακερ, που έφερε δυο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο. Επειτα, ακολούθησε μια εικοσαετία (1953-1970), την οποία θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το χειρότερο διάστημα  αυτής της μεγάλης ομάδας αφού δεν κατέκτησε κανένα τίτλο. Την κακή επίδοση της Arsenal σ’ αυτά τα είκοσι χρόνια, ήρθε να σταματήσει ο  Μπέρτι  Μι , ο οποίος οδήγησε την ομάδα του στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας της.
     Το κύπελλο του 1979, και η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου ήταν οι μόνες χαρές που γνώρισαν οι φίλοι του συλλόγου, μέχρι την άφιξη του Τζόρτζ Γκρέιαμ στον πάγκο των «κανονιέρηδων», το 1986. Μέσα σε μια δεκαετία, ο Σκοτσέζος τεχνικός χάρισε στην Arsenal έξι τίτλους, ανάμεσα στους οποίους το Λιγκ Καπ του 1987, δυο πρωταθλήματα και το κύπελλο Κυπελλούχων το 1994.
  Στην αρχή της ποδοσφαιρικής περιόδου 1996-1997, προπονητής έγινε ο Αρεν  Βένγκερ. Στην πρώτη του χρονιά κατέκτησε τη τρίτη θέση και την επόμενη οδήγησε τον σύλλογο στο δεύτερο νταμπλ της ιστορίας του.