ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Το άρθρο γράφουν μαθητές της συντακτικής ομάδας
Αρθρο:  Κακοποίηση παιδιών & UNICEF

Κατερίνα Μηνά
Μαθήτρια Α' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών
--- l 1 εκατ. παιδία μπαίνουν κάθε χρόνο στην αγορά του σεξ, στην πλειοψηφία τους κορίτσια στην Ασία.

--- l 300.000 παιδιά ηλικίας ακόμη και οκτώ ετών εμπλέκονται άμεσα σε εμπόλεμες συρράξεις είτε ως στρατιώτες μισθοφόροι με όπλα είτε στις αγγαρείες.
--- l Τουλάχιστον 100 εκατ. παιδιά ζουν στους δρόμους ενώ τα περισσότερα συνεισφέρουν τουλάχιστον στο 20% του οικογενειακού εισοδήματος.
Στη χώρα μας, η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF έχει πραγματοποιήσει εκστρατείες πληροφόρησης και εκπαιδευτικά προγράμματα για να ενημερωθούν οι νέοι και τα παιδία για τα δικαιώματα τους όπως αυτά ορίζονται από τη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του παιδιού που έχει επικυρωθεί από την Ελλάδα και έχει δεσμευτική ισχύ. Εκπαιδευτικοί και άλλοι ενδιαφερόμενη μπορούν να ενημερωθούν με έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό που δανείζεται από την ταινιοθήκη και τη βιβλιοθήκη της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF. Επίσης η UNICEF έχει ειδική σελίδα στο Internet στη διεύθυνση www.unicef.org/voy με τίτλο Φωνές των Νέων (Voices of Youth) όπου οι νέοι από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο μαθαίνουν για τα δικαιώματα τους, ανταλλάσσουν πληροφορίες και μηνύματα και δραστηριοποιούνται για να τα κάνουν πραγματικότητα.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η UNICEF
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Όσον αφορά το πρώτο μέρος της σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, οπού υπάγονται τα άρθρα 1-41, η UNICEF δραστηριοποιείτε με τους παρακάτω τρόπους για να ικανοποιήσει τα δικαιώματα των παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο:

Επιβίωση
Παιδική θνησιμότητα Οφειλόμενη Στις 6 Παιδικές Ασθένειες (Ιλαρά, Κοκίτης, Πολιομυελίτιδα, Τέτανος, Διφθερίτιδα, Φυματίωση) : Εμβολιασμός. Το πρόγραμμα Εκτεταμένου Εμβολιασμού που υποστηρίζει η UNICEF από το 1980 έχει σώσει τουλάχιστόν 20 εκατ. Παιδικές ζωές ενώ σώζει 3 εκατ. παιδιά κάθε χρόνο.
Παιδική θνησιμότητα οφειλόμενη σε διαρροϊκές ασθένειες: Ενυδάτωση από το στόμα. Χάρη σε αυτή την πρακτική που προωθεί η UNICEF σώζονται 1,5 εκατ. παιδιά κάθε χρόνο, δηλ. 4.500 παιδικές ζωές κάθε μέρα.
Οξείες Αναπνευστικές Λοιμώξεις: Έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλα αντιβιοτικά. Το πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης παιδικών ασθενειών όπου συμμετέχει η UNICEF στοχεύει στη μείωση των θανατηφόρων περιστατικών κατά 30-60%.
Υποσιτισμός: Μητρικός θηλασμός, Παροχή διατροφικών συμπληρωμάτων (Ιώδιο, Σίδηρος, Βιταμίνη Α), Πρόγραμμα Οικιακής σίτισης. Η παγκόσμια εκστρατεία ιωδίωσης του άλατος μείωσε τον αριθμό των παιδιών που κινδύνευαν από πνευματική καθυστέρηση λόγω ιωδιοπενίας από 40 εκατ. το 1990 σε 28 εκατ. το 1997.
Μολυσμένο νερό: Πρόγραμμα ασφαλούς υδροδότησης. Σε έναν κόσμο όπου 1 δισεκατ άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και 3 δισεκατ άτομα σε συστήματα υγιεινής, χάρη στα προγράμματα συνεργασίας της UNICEF, από το 1990 έχουν αυξηθεί τα ποσοστά πρόσβασης κατά 10% και κατά 6% αντίστοιχα.

Ανάπτυξη
Χαμηλό Ποσοστό Εγγραφής – Εγκατάλειψη Σχολείου – Διακρίσεις Εις Βάρος Των Κωριτσιών: Πρόγραμμα οικογενιακής πληροφόρησης, παροχή εκπαιδευτικού υλικού εκπαίδευσης για την Ειρήνη. Σημαντικό στοιχείο προόδου αποτελεί το γεγονός ότι το 1995 ξεκίνησε το σχολείο το 80% των παιδιών του αναπτυσσόμενου κόσμου έναντι 48% το 1960. Η UNICEF υποστηρίζει προγράμματα για την εκπαίδευση και τη προώθηση της φοίτησης ίσων ποσοστών αγοριών και κοριτσιών σε μεγάλο αριθμό χωρών. Όπως και σε άλλες χώρες, η UNICEF υποστήριξε στη Σενεγάλη <<σχολεία-δορυφόρους>> που για να λειτουργήσουν απαιτούν την ενεργητική συμμετοχή των γονέων και των τοπικών αρχών. Μέσα σε μια χρονιά, το ποσοστό των κοριτσιών που εγγράφηκαν στο σχολείο αυξήθηκε από 50% σε 53%.

Παιδική Εργασία – Παιδία σε εμπόλεμη κατάσταση: Πρόγραμμα ενημέρωσης, ανεύρεση παιδιών που χρειάζονται βοήθεια, ψυχολογική υποστήριξη. Η UNICEF συνεργάζεται με το διεθνές γραφείο εργασίας για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας σε μεγάλο αριθμό χωρών μέσω της υπογραφής δεσμευτικών συμφωνιών με διάφορες επιχείρησης και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης όπως στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν κ.ά. Επίσης, η UNICEF προωθεί προγράμματα επανένωσης οικογενειών σε εμπόλεμες περιοχές (π.χ. Ρουάντα) και άλλες δραστηριότητες.

Αρθρο:  Η τρελλές αγελάδες στη συνετή... Ελλάδα

Νατάσα Δήμου
Μαθήτρια Γ' Τάξης 6ου Γυμνασίου Σερρών

     Το γένος μας: Έλληνες. Το χαρακτηριστικό μας: η φιλοξενία μας και η ξενομανία μας. Ναι μάλιστα  είμαστε ξενομανείς  γιατί αν δεν ήμασταν τώρα δε θα βρισκόμασταν στη δύσκολη θέση να ανησυχούμε αν οι μπριζολίτσες που τρώγαμε τόσο καιρό ήταν κομμάτι μιας τρελής αγελάδας ή τα πικάντικα λουκάνικα στην καντίνα έξω από το γήπεδο έχουν τη νόσο των τρελών αγελάδων. Βέβαια ούτε θα περνούσαμε έξω από τα goody’s και θα τα βλέπαμε σαν μακρινό όνειρο.
     Όμως, όπως είπα, καθότι ξενομανείς δε μας άρεσε η αγελαδίτσα του Κοζανίτη αγρότη, εμείς θέλαμε την εργοστασιοποιημένη αγελάδα των Ολλανδών. Βέβαια είναι πιο νόστιμη! Και μάλιστα πιο πολιτιστικά αναπτυγμένη μια και είναι από την «Ευρώπη». Είχε εκτραφεί σε μια από τις μεγαλύτερες μονάδες! Μάλλον θα πρέπει και την Κυριακή του Πάσχα να σουβλίσουμε την Ντόλυ! Και το γένος μας ας το αλλάξουμε. Να το κάνουμε Ευρωπαίοι. Πιο εύηχο δεν είναι; Αφού όλα στην Ελλάδα πλέον έχουν γίνει “Μade in Europe”.
     Τι μας έφταιγε η εγχώριά μας αγελαδίτσα; Σε μια βδομάδα από τώρα είναι τα Χριστούγεννα και μετά δέκα μέρες η Πρωτοχρονιά! Χαρμόσυνα γεγονότα και δεν υπάρχει αντίρρηση πάνω σ’ αυτό. Όλοι λίγο πολύ αυτές τις μέρες τρώμε πιο πολύ κρέας απ’ ότι συνήθως. Μήπως, όμως, είναι καιρός για δίαιτα; Γιατί ποιος μπορεί να δοκιμάσει όλα τα καλομαγειρεμένα φαγητά που περιέχουν κρέας χωρίς να αναρωτηθεί έστω και για λίγο (που σίγουρα δε θα είναι για λίγο) αν αυτό που τρώει μπορεί να τον τρελάνει; Ποιος μπορεί έστω και για λίγο να δει μπροστά του κρέας και να μην αντιδράσει με τέτοια «πλύση εγκεφάλου» που δεχόμαστε τόσες μέρες από τα ΜΜΕ; Τα ΜΜΕ που καταδικάζουν τα εισαγόμενα κρέατα, ανακαλύπτουν κρεοπώληδες που πουλούν εισαγόμενα ως ελληνικά και αγανακτισμένους έλληνες κτηνοτρόφους που έχουν καταστραφεί οικονομικά.
     Και θεατές σε όλα αυτά το ελληνικό καταναλωτικό κοινό, δηλαδή εμείς οι κάτοικοι αυτού του τόπου που μέχρι τώρα μας παρότρυναν να τρώμε κρέας για να έχουμε καλύτερη υγεία! Δεν ξέραμε, όμως, φαίνεται, ποια είναι η καλύτερη υγεία. Ή τουλάχιστον κανείς δεν ήθελε να μας ενημερώσει εδώ και 25 χρόνια. Ίσως τα οικονομικά συμφέροντα να είναι πιο σημαντικά από τη ζωή των πολιτών. Ίσως να ευθυνόμαστε και εμείς κατά ένα μεγάλο βαθμό. Και εμείς που δεν ενδιαφερθήκαμε ποτέ να μάθουμε για το κρέας που τρώγαμε.
     Και ξαφνικά όλοι γίναμε ειδικοί και καταδικάσαμε το εισαγόμενο κρέας. Αρχίσαμε να αναζητούμε το ελληνικό και ταυτόχρονα την σωτηρία μας. Ποιο όμως είναι το ελληνικό που τόσο πολύ θέλουμε; Που τώρα το εκτιμήσαμε και τώρα του δώσαμε την πραγματική του αξία. Και αξία μάλιστα τσουχτερή και μη προσιτή σ’ ένα μέρος του πληθυσμού. Άλλα και τα ερωτηματικά εξακολουθούν να υπάρχουν. Πολλοί  κρεοπώληδες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Να μας πουλήσουν το εισαγόμενο(που είναι πιο φθηνό) για ελληνικό (που τώρα ακρίβυνε) και να κάνουν χρυσές δουλειές. Να αποκτήσουν δηλαδή κέρδη εις βάρος των καταναλωτών(έστω αυτών των λίγων που υπάρχουν ακόμη). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι όλα τα εισαγόμενα έχουν νοσήσει, όμως ποιος μας πιστοποιεί ότι το συγκεκριμένο δεν είναι μολυσμένο; Σίγουρα όχι η ευάλωτη σφραγίδα των ελληνικών αρχών. Προς το παρόν ας εμπιστευτούμε την ειλικρίνεια του κρεοπώλη μας και από εκεί και πέρα ας ελπίσουμε ότι το ελληνικό κράτος θα μεριμνήσει.
     Και τώρα αυτό που θα σας ευχηθώ κλείνοντας το άρθρο μου τι μπορεί να είναι; «Καλά Ξεμπερδέματα»;