ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Άρθρο 1ο: Η ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
Μαρία-Δέσποινα Γκαϊντατζή
Έλσα Γκόλια
Βαγγελίτσα Δεδούση
Μαθητές 6ου Γυμνασίου Σερρών

Υπεύθ Καθηγητής: Στράτος Κρατούνας
Τα γυμναστήρια ενόργανης γυμναστικής ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τριγύρω μας, η τηλεόραση προβάλει συνεχώς διαγωνισμούς της ενόργανης γυμναστικής ενώ όλοι έχουν βαλθεί να γίνουν ενοργανιστές. Βλέπουμε λοιπόν πως το άθλημα αυτό έχει εισβάλει στην καθημερινή μας ζωή. Τι γνωρίζουμε όμως για την ενόργανη γυμναστική.
Η ενόργανη γυμναστική γεννήθηκε στη Γερμανία από τους Ludwing Jahn και Frieseu κι αργότερα από το Σουηδό Λινκγ. Το 1811 ήταν η χρονιά που ιδρύθηκε το πρώτο υπαίθριο γυμναστήριο όπου ο Ludwing Jahn παρουσίασε τα πρώτα όργανα και τις πρώτες ασκήσεις.
Το 1881 ιδρύθηκε η πρώτη ευρωπαϊκή ομοσπονδία ενόργανης γυμναστικής και το 1921 ιδρύθηκε η διεθνής ομοσπονδία. Εδώ να προσθέσουμε ότι η ενόργανη γυμναστική συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων που έλαβαν χώρα το 1896 στην Αθήνα. Έκτοτε πολλές ασκήσεις καθώς και ο τρόπος εκτέλεσης τους άλλαξε, μαζί με κάποιους κανονισμούς που από το 1952 πήραν τη σημερινή τους μορφή.
Η Γερμανία ως μητέρα της ενόργανης γυμναστικής ανέβασε ψηλά το επίπεδο απόδοσης των αθλητών με μεγάλους αθλητές όπως ο Winder Schwarzmann και Fres.
Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής κυριάρχησε η Δύση.
Από το 1930 παρατηρήθηκε μια άνοδος της γυναικείας ενόργανης γυμναστικής. Σ' αυτή τη ραγδαία εξέλιξη συνέβαλε σημαντικά η Σοβιετική Ένωση που από το 1952 πρωταγωνιστεί στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής.
Αθλητές και αθλήτριες όπως Αντριάνωφ, Βορουίν, Ντιτιατίν (με 8 μετάλλια στην Ολυμπιάδα της Μόσχας ), Πογκορέλωφ, Μοκούτς, Κορόλεφ, Λατίνινα, Αστάχοβα, Όλγα Κόρπουτ, Νέλι Κιμ, Όλγα Μπιτσέροβα, Φιλάτοβα και Νταβίντοβα, αποδείχτηκαν μεγάλα αστέρια και πρωταγωνιστές στην ενόργανη γυμναστική. Βέβαια δεν ξεχνάμε και άλλους κορυφαίους αθλητές όπως τη Ρουμάνα Νάντια Κομανέτσι η οποία στην Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ άφησε ιστορία. Άλλος αστέρας της ενόργανης γυμναστικής θεωρήθηκε ο Μίροσλαβ Τσέραο ο οποίος κέρδισε 8 χρυσά μετάλλια, 2 αργυρά και 1 χάλκινο σε 11 Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς αγώνες.
Όσον αφορά τον Ελληνικό χώρο η ενόργανη γυμναστική άρχισε να γίνεται γνωστή -με διαφορετική μορφή βέβαια- το 1834 , την εποχή που καθιερώθηκε η γυμναστική στα σχολεία. Τον ίδιο χρόνο στην πρωτεύουσα της Ελλάδας (Ναύπλιο) ιδρύθηκε το πρώτο γυμναστήριο. Η ενόργανη γυμναστική όμως με τη σημερινή της μορφή έγινε διαδεδομένη στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 προς τις αρχές της δεκαετίας του ΄70.
Οι πρώτοι σύλλογοι που καλλιέργησαν την ενόργανη γυμναστική στην Ελλάδα ήταν ο Πανελλήνιος Γ.Σ. και ο Εθνικός ενώ την αγωνιστική ενόργανη καλλιέργησαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και αργότερα ο Πανθεσαλλονίκειος και η ΧΑΝΘ.
Η πρώτη Εθνική ομάδα ενόργανης γυμναστικής συγκροτήθηκε από τους καθηγητές φυσικής αγωγής Ιωάννη Σατρατζέμη και Ηλία Νταμπρατζή που έβγαλαν τους πρώτους αναγνωρισμένους Έλληνες αθλητές. Ένας από αυτούς υπήρξε ο Μίλτος Ιορδάνου που το 1977 στους Βαλκανικούς αγώνες στη Γλυφάδα κατέκτησε την πρώτη θέση στο έδαφος.
Ο ίδιος αθλητής κατέλαβε το 1978 την πρώτη θέση στο έδαφος στους Βαλκανικούς αγώνες εφήβων. Άλλοι μεγάλοι αθλητές υπήρξαν ο Γεώρ. Γιοβάνης, ο Ν. Γερόλυμος, ο Αλ. Δούμπας , ο Χρ. Καυκαλάς, ο Ιωαν. Τσοπανίδης, ο Χρ. Κασιόλας και άλλοι. Από τους εν ενεργεία αθλητές δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον χρυσό ολυμπιονίκη της Ατλάντα στις ασκήσεις εδάφους Γιάννη Μελισανίδη ο οποίος έδωσε μια καινούρια διάσταση στην ενόργανη γυμναστική.
Το κοινό περιμένει πολλά ακόμα από αυτό το εξελισσόμενο άθλημα γιατί ξέρει ότι εκτός από όλους αυτούς τους αθλητές που προαναφέραμε υπάρχουν και θα υπάρξουν κι άλλοι κορυφαίοι που κάποια μέρα το άστρο τους θα λάμψει στο χώρο της ενόργανης γυμναστικής.
 

Άρθρο 2ο: Chicago Bulls, η αυτοκρατορία.
Βλάσσης Λέττας
Μαθητής του Γ2, 1ου Γυμνασίου Μεταμόρφωσης
Υπεύθυνη Καθηγήτρια : Όλγα Λούφου

Οι Chicago Bulls έχουν γίνει ένα θέμα που προκάλεσε πολλές συζητήσεις τη χρονιά που διανύσαμε και μάλλον θα αποτελέσει ένα από τα θέματα που θα απασχολήσουν τους φίλους της καλαθοσφαίρισης το '98. Οι Chicago bulls μέσα στη προηγούμενη χρονιά διανύσαν δύο διαφορετικές περιόδους. Η μία περίοδος, τους χάρισε τον τίτλο του NBA και η άλλη τους οδήγησε στην αμφισβήτηση.

Πέρυσι όταν οι Bulls διέλυαν κάθε αντίπαλο τους και έφταναν με σχετική ευκολία τις 70 νίκες στην κανονική περίοδο, πολλοί είπαν ότι αυτοί οι Bulls ήταν η μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία του NBA.

Ηταν οι Bulls του Jordan, του Pipen, του Harper, του Rodman, και όλων των άλλων πρωταθλητών. Ο Jordan θύμιζε τον παλιό μεγάλο Jordan πετυχαίνοντας 30άρες και διαλύοντας κάθε αμυντικό σχέδιο των αντιπάλων του. Ο Pipen, ο γνωστός all-around έκανε τα πάντα. Κατέβαζε τη μπάλα, έπαιζε πολύ καλή άμυνα, έδινε assists, σκόραρε ξεκουράζοντας τον Μιχαλάκη αλλά και αντικαθιστώντας τον σ' αυτόν τον τομέα τις λίγες φορές που ο air βρέθηκε σε κακή μέρα. Ακόμα έπαιρνε rebounds, έκανε "βρόμικη" δουλειά και ένα σορό άλλες δουλειές που κάποιος μέσα στην ομάδα πρέπει να κάνει. Κατά τη γνώμη μου ο Pipen είναι ο πληρέστερος παίκτης στο NBA. Ο Rodman έκανε και στους Bulls την γνωστή του δουλεία: μάζευε "σκουπίδια", με τη διαφορά ότι στους Bulls έπαιρνε πρωτοβουλίες και στην επίθεση ευστοχώντας μάλιστα σε τέσσερα με πέντε από τα σουτ που επιχειρούσε ανά αγώνα. Κατά τ' άλλα παρέμεινε το κακό παιδί του NBA. Ο Ευρωπαίος Kukoc ήταν ο καλύτερος αναπληρωματικός forward που θα μπορούσε να έχει ο Phil Jackson στην διάθεσή του. Ο Kukoc ήταν πάντα έτοιμος να αντικαταστήσει τον Pipen τον Rodman ή ακόμα και τον Jordan που είναι guard και όχι forward όπως ο Toni Kukoc. Ο Kukoc είναι από τους παίχτες που μπορεί να κάνει σχεδόν κάθε δουλειά που θα του αναθέσει ο προπονητής του. Σκοράρει, μαρκάρει, παίρνει rebounds και ό,τι άλλο χρειάζεται απ' αυτόν η ομάδα του. Θα μπορούσε δηλαδή άνετα να χαρακτηριστεί σαν ο Ευρωπαίος Pipen. Οι ταύροι είχαν ακόμα τους Harper, Kerr, Longley, Wenigton και όλους τους άλλους, λιγότερο γνωστούς παίχτες που συνετέλεσαν στην δημιουργία αυτής της "υπερομάδας".

Παρόλα αυτά, αυτή η "υπερομάδα" πονούσε σε ένα σημείο: Δεν είχε έναν υψηλών προδιαγραφών center. Θα μου πείτε βέβαια πως είχε τον Longley μεταξύ μας όμως ο Longley δεν είναι ο καλός center που χρειάζεται μια ομάδα με τους στόχους των Bulls.

Και φτάνουμε στην δεύτερη περίοδο των Bulls, την περίοδο της αμφισβήτησης. Οι Bulls την περίοδο που διανύουμε είναι μία απλά καλή ομάδα και μάλιστα είναι τρίτοι και καταϊδρωμένοι. Αλήθεια τι μπορεί να φταίει; Μήπως o Jordan έχασε ένα μέρος της αίγλης του; Μήπως οι Bulls χρειάζονται έναν καλό center; Μήπως οι Lakers με την προσθήκη του Saquile έγιναν η νέα "υπερομάδα" του NBA; Μήπως είναι όλα αυτά μαζί; Το σίγουρο είναι ότι οι Bulls δεν είναι οι Bulls που ήταν όταν κάνανε το threepit και όταν ξεπερνάγανε τις 70 νίκες ...
 



Άρθρο 3ο: Συνέντευξη  Προπονητή του συλλόγου ΣΕΡΡΕΣ '93
Νίκος Νικολάου - Ρόντσης Τάσος
Μαθητές του Β τάξης του 6ου Γυμνασίου Σερρών
Υπεύθυνη Καθηγητής: Βαγγέλης Γκιμπερίτης
Σήμερα βρεθήκαμε με τους προπονητές του συλλόγου "Σέρρες '93"
κύριο Παπίτσα, την κ. Κατερίνα και τον κύριο Άκη με τους οποίους μιλήσαμε για τον σύλλογό τους.
Την κύρια συνέντευξη μας έδωσε ο κύριος παπίτσας.

Κύριε Παπίτσα, ποιος είναι ο σκοπός του Γυμναστικού συλλόγου;
Ο Σύλλογος μας ήρθε να καλύψει ένα κενό στον κλασικό αθλητισμό της πόλης, γι' αυτό και αγκαλιάστηκε τόσο γρήγορα από τους κατοίκους της πόλης των Σερρών και των γύρω χωριών Λευκώνας, Χρυσό, Αγ. Πνεύμα, Χριστός, Μητρούσι, Πεπονιά, Ψυχικό, Ν. Σκοπός, Πεθελινό κ.α.).

Από ποιας μέχρι ποιας ηλικίας παιδιά δέχεστε και ποιες είναι οι επιδώσεις τους;
Οι αθλητές μας, παιδιά του δημοτικού μέχρι σπουδαστές των ΤΑΦΑΑ και εργαζόμενοι, ξεπερνούν τους 200 κι ας έχουμε ιστορία μόνο τριών χρόνων. Οι ρυθμοί προσέλευσης αθλητών είναι συνεχώς αυξανόμενη και αυτό αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της συλλογικής μας εργασίας.
Οι αθλητές ακολουθούν εξατομικευμένο πρόγραμμα προπόνησης, ενώ τα παιδιά εισάγονται βαθμιαία σ' όλα τα' αγωνίσματα του στίβου και της ενόργανης γυμναστικής, ώσπου να ξεχωρίσουν οι κλίσεις και να ενταχθούν σε κάποια συγκεκριμένα αγωνίσματα.

Είστε ευχαριστημένος γι' αυτό που κάνετε;
Εγώ μαζί με τους άλλους δύο προπονητές τον κ. Άκη και την κ. Κατερίνα οι οποίοι είμαστε παλιοί αθλητές, έμπειροι γυμναστές με πολυετή πείρα εργαζόμαστε με ζήλο και αγάπη γι' αυτό που κάνουμε.

Είστε περήφανος για τα παιδιά;
Είμαι περήφανος γι' αυτά τα παιδιά τα οποία μας τιμούν με τη προτίμηση, την αγωνιστικότητα και τις νικηφόρες επιτυχίες τους. Είμαστε υπερήφανοι διότι πέρα από μεγάλοι αθλητές είναι και σπουδαίοι χαρακτήρες με ήθος και αρχές. Είναι συνεπείς στις προπονητικές τους υποχρεώσεις και άριστοι μαθητές ή φοιτητές στις σπουδές τους.

Τι αρχές ισχύουν στα γυμναστήριά σας;
Πρώτα απ' όλα αρμονική ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος. Το νους υγιής εν σώματι υγιεί των προγόνων μας είναι και δικός μας στόχος. Οι περισσότεροι αθλητές μας διακρίνονται όχι μόνο για τις αθλητικές τους επιδόσεις αλλά για το ήθος και τις άριστες επιδόσεις τους στο
σχολείο ή στο πανεπιστήμιο.
Δεύτερον άμιλλα μεταξύ των αθλητών μας και άμιλλα στις διοργανώσεις που λαμβάνουμε μέρος. Ο συναγωνισμός είναι πάντα έντιμος, χωρίς τη χρήση αθέμιτων μέσων. Οι αθλητές μας διακρίνονται για το αθλητικό τους πνεύμα και την προσπάθεια να ξεπεράσουν πρώτα απ' όλους τον εαυτό τους.
Τρίτον είναι η επιδίωξη της νίκης και του έπαθλου. Οι νίκες έρχονται φυσιολογικά και στην ώρα τους, διότι δεν στοχεύουμε στη γρήγορη επιτυχία (που όμως ελλοχεύει κινδύνους για την υγεία του αθλητή), αλλά στη μεθοδική προετοιμασία και ψυχολογική υποστήριξη του αθλητή. Η νίκη πάντα είναι ποθητή, αλλά προέχει ο αθλητής ως άνθρωπος. Μας ενδιαφέρει περισσότερο η ηθική επιβράβευση του αγώνα και έπονται οι τιμές και οι παροχές.
Τέταρτον ο παραμερισμός διαφορών και διακρίσεων(π.χ. κοινωνικών). Ο κάθε αθλητής χαίρουν σεβασμού και εκτίμησης απ' όλους. Ο καθένας μας δοκιμάζετε με βάση το έργο που επιτελεί και όλοι μαζί αποτελούμε μια σφιχτοδεμένη οικογένεια
Πέμπτον αρμονική συμβίωση, ομαδικότητα, συνεργασία και συναδέλφωση των αθλητών. Για να το καταλάβει κανείς αυτό πρέπει να γνωρίσει την ομάδα μας από κοντά, μέσα στον αθλητικό στίβο και έξω στην κοινωνική μας ζωή. Αυτό αποτελεί εξάλλου ένα από τα μεγάλα μας πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλους ίσως συλλόγους.
Έκτον επικοινωνία και φιλία ανάμεσα στους αθλητές-προπονητές και παράγοντες. Καλές σχέσεις με τους άλλους συλλόγους, τοπικούς και μη, για ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών.

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η ανάπτυξη μιας κοινής συνείδησης και θεώρησης ίσως του κλασσικού αθλητισμού και της ζωής εν γένει .Οι αθλητές μας διακρίνονται για το ήθος και το χαρακτήρα τους. Πώς γίνεται αυτό;
Η απάντηση είναι εύκολη για όσους έχουν την εμπειρία της αθλητικής ζωής. Είναι η ίδια η λειτουργία του αθλητισμού ως θεσμού και τρόπου ζωής.

Ποια είναι η γνώμη σας για τον αθλητισμό;
Ο αθλητισμός, και μάλιστα ο κλασσικός αθλητισμός, είναι ίσως η μοναδική πολιτισμική κατάκτηση που προσφέρει στον άνθρωπο τόσα πολλά και διαφορετικά αγαθά στη ζωή.
1. Φέρνει τον αθλούμενο σ' επαφή με την φύση.
2. Θωρακίζει την υγεία (σωματική-ψυχολογική) του ανθρώπου. Αναπτύσσει το μυϊκό, κυκλοφορικό, αναπνευστικό σύστημα.
3. Αναπτύσσει τη σωματική ρώμη και καρτερία στις κακουχίες
4. Δραστηριοποιεί το άτομο, του δίνει ενεργητικότητα, ζωντάνια.
5. Καλλιεργεί τη νοημοσύνη, την ανάπτυξη τακτικής, τα αντανακλαστικά.
6. Μαθαίνει στον αθλούμενο την πειθαρχία στους κανονισμούς.
7. Ενδυναμώνει τη θέληση, την αυτοπειθαρχία, την άσκηση, την υπευθυνότητα.
8. Προσφέρει αυτοπεποίθηση, πίστη στις ικανότητές του, αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση.
9. Δημιουργεί και καλλιεργεί τις κινητικές δεξιότητες.
10. Κάνει τον αθλούμενο αισιόδοξο, υπομονετικό και επίμονο.
11. Δημιουργεί κίνητρα, στόχους, φιλοδοξίες.
12. Προσφέρει ανεπανάληπτες εμπειρίες και συγκινήσεις.
13. Ψυχαγωγεί.
14. Καλλιεργεί την αισθητική (ομορφιά, αρμονία)
15. Συμβάλλει στην ανάπτυξη φιλικών δεσμών ανάμεσα στους αθλούμενους.
16. Απομακρύνει το νέο από άλλου είδους ασχολίες, επιβλαβείς για τη σωματική και ψυχική του υγεία.
17. Χαλαρώνει από το εργασιακό άγχος και τη καθιστική ζωή.
18. Εξοικειώνει στην άμιλλα, ευγενικό συναγωνισμό, και όχι στο αθέμιτο ανταγωνισμό.
19. Κοινωνικοποιεί σωστά τα άτομα, προετοιμάζοντάς τα για το στίβο της κοινωνική και ατομικής ζωής.
20. Συμφιλιώνει τον αθλητή με την ήττα, που μπορεί όμως να μετατραπεί σε αυριανή νίκη, με τον προσωπικό αγώνα.
21. Γυμνάζει και ασκεί το άτομο στον αγώνα του στίβου σήμερα και της ζωής αύριο.

Με λίγα λόγια ο αθλητισμός διαμορφώνει το χαρακτήρα των νέων. Τον εντάσσει ομαλά στην κοινωνία και τον καλλιεργεί ηθικά, πνευματικά, συναισθηματικά. Οι νέοι που αγωνίζονται για τον αγώνα και την καθαρή νίκη είναι η καλύτερη υποθήκη για μια κοινωνία.

Ευχαριστούμε πολύ το κύριο Παπίτσα για την συνέντευξη που μας έδωσε
και του ευχόμαστε να είναι καλά και να έχει πολλές επιτυχίες με την Σέρρες 93.